شناخت دارو: عبارت است از هیدرالازین یک گشادکننده عروق است که با شل کردن عروق خونی به اتساع آنها کمک می کند.که منجر به کاهش فشار خون و بهبود جریان خون در شریان ها و وریدها می شود. هیدرالازین در درمان زیادی متوسط تا شدید فشارخون استفاده می شود.

دسته دارویی:

• داورهای قلبی و عروقی (داروهای ضد فشار خون بالا)

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• گشاد شدن عروق مستقیم عروق (با تأثیر اندک بر روی رگ ها) با کاهش مقاومت سیستمیک. اگرچه مکانیسم دقیق آن ناشناخته است، اما گشاد شدن عروق شریانی ممکن است از طریق مهار آزاد شدن کلسیم از شبکه سارکوپلاسمی و مهار فسفوریلاسیون میوزین در سلولهای عضله صاف شریانی انجام شود.
• شروع اثر: وریدی: 10 تا 80 دقیقه، مدت زمان: عضلانی، وریدی: تا 12 ساعت. توجه: مدت زمان ممکن است بسته به وضعیت استیلاتور بیمار متفاوت باشد. افت فشارخون ناشی از هیدرالازین ممکن است بیشتر طول بکشد حتی اگر نیمه عمر در گردش بسیار کوتاه تر باشد. جذب: خوراکی: به سرعت جذب می شود. اتصال پروتئین: 87%، متابولیسم: کبدی استیلاسیون، اثر گسترده عبور اول (خوراکی)، فراهمی زیستی: 22 تا 69 درصد، وابسته به وضعیت استیلاتور دارد (در استیلاتورهای آهسته افزایش می یابد و در استیلاتورهای سریع کاهش می یابد). با غذا افزایش می یابد. نیمه عمر حذف: 3 تا 7 ساعت، زمان رسیدن به اوج غلظت پلاسما: خوراکی: 1 تا 2 ساعت، دفع: ادرار (به عنوان متابولیت).

اشکال دارو:

• قرص، آمپول

مقدار مصرف صحیح:

• بزرگسالان: فشارخون بالا (عامل جایگزین): توجه: برای مدیریت اولیه توصیه نمی شود، اما ممکن است به عنوان درمان اضافی برای فشارخون مقاوم در بیمارانی که به درمان ترکیبی با عوامل ترجیحی پاسخ کافی نمی دهند در نظر گرفته شود. خوراکی: دوز اولیه: 10 میلی گرم 4 بار در روز به مدت 2 تا 4 روز ، سپس 25 میلی گرم 4 بار در روز برای باقی مانده هفته و به دنبال آن تیتراسیون بر اساس پاسخ به 50 میلی گرم 4 بار در روز. دامنه معمول دوز: 100 تا 200 میلی گرم در روز در دوزهای منقسم. حداکثر دوز: 300 میلی گرم در روز؛ با این حال ، به دلیل افزایش خطر واکنش شبه لوپس، از دوزهای 200 میلی گرم در روز بیشتر جلوگیری می شود. ترکیب با یک بتا بلاکر و یا ادرار آور را در نظر بگیرید زیرا هیدرالازین با تاکی کاردی رفلکسی و احتباس مایعات در ارتباط است.
• اورژانس فشار خون بالا (عامل جایگزین): توجه: برای افزایش شدید فشارخون همراه با آسیب جدید یا بدتر شدن عضو هدف. هیدرالازین به دلیل اثرات ضد فشارخون غیر قابل پیش بینی و طولانی مدت به طور کلی توصیه نمی شود: عضلانی، وریدی: 10 تا 20 میلی گرم هر 4 تا 6 ساعت در صورت لزوم. در صورت لزوم ممکن است دوز را به حداکثر 40 میلی گرم در دوز افزایش دهد. برخی از متخصصان حداکثر 20 میلی گرم در هر دوز را توصیه می کنند. ترکیب با مسدود کننده بتا را در نظر بگیرید زیرا هیدرالازین با تاکی کاردی رفلکسی مرتبط است.
• فشار خون بالا بعد از عمل (عامل جایگزین): توجه: برای بیماران مبتلا به پرفشاری خون مزمن قبل از جراحی، درمان های خوراکی را در اسرع وقت و بعد از همودینامیک پایدار، مجدداً شروع کنید. اثرات ضد فشارخون بالای هیدرالازین نسبت به سایر داروهای ضد فشارخون پارانتال کمتر قابل پیش بینی است و می تواند باعث تاکی کاردی رفلکسی شود. برخی از متخصصان دوزهایی را در انتهای محدوده دوز پیشنهاد می کنند. وریدی: 5 تا 20 میلی گرم هر 4 تا 6 ساعت در صورت لزوم.
• نارسایی قلب با کاهش کسر برون ده: خوراکی: مقدار اولیه: 25 میلی گرم 3 بار در روز همراه با ایزوسورباید دی نیترات. هر 2 تا 4 هفته دوز را افزایش دهید تا زمانی که تحمل شود. دوز هدف: 75 میلی گرم 3 بار در روز.
• اورژانس فشار خون بالا در بارداری یا پس از زایمان (از جمله فشار خون بالا با حاد در پره اکلامپسی یا اکلامپسی): توجه: برای فشار خون شدید حاد ، شدید، مداوم (به عنوان مثال، 15 ≥ دقیقه). وریدی: مقدار اولیه: 5 یا 10 میلی گرم ؛ در صورت ادامه بیش از حد آستانه فشار خون، با دوز 5 تا 10 میلی گرم هر 20 دقیقه تکرار کنید. اگر فشارخون سیستولیک یا فشارخون دیاستولیک پس از دوز تجمعی کل 20 تا 30 میلی گرم در حد آستانه باقی بماند، باید از عامل دیگری استفاده شود.

عوارض جانبی دارو:

• قلب و عروق: سکته قلبی حاد، آنژین پکتوریس ، ادم ، گرگرفتگی ، افت فشار خون ، تحریک میوکارد ، تپش قلب ، پاسخ متناقض به فشار خون بالا ، تاکی کاردی.
• پوستی: خارش ، بثورات پوستی (شامل اگزما)، کهیر.
• دستگاه گوارش: بی اشتهایی، یبوست ، اسهال ، تهوع، ایلئوس فلج کننده ، استفراغ.
• دستگاه ادراری تناسلی: مشکل در حاملگی.
• هماتولوژیک و انکولوژیک: آگرانولوسیتوز، ائوزینوفیلی، لکوپنی ، لنفادنوپاتی ، بیماری پورپوریک ، اسپلنومگالی.
• کبدی: هپاتیت.
• سیستم عصبی: لرز ، سرگیجه ، سردرد ، نوروپاتی محیطی ، واکنش سایکوتیک (از جمله اضطراب ، افسردگی ، گمراهی ، سرخوشی ، هیپومانیا ، عصبی بودن).
• عصبی و عضلانی و اسکلتی: آرترالژی ، گرفتگی عضلات ، لرزش.
• چشم: ورم ملتحمه ، اشک ریزش.
• تنفسی: تنگی نفس ، گرفتگی بینی.

تداخلات دارویی:

• پروپرانولول , متوپرولول , میلرینون , آتنولول , دیلتیازم , واردنافیل , وراپامیل , کاپتوپریل , کلوزاپین , آمیفوستین , اوبینوتوزومب , یوهمبین , ایلوپروست , بیزوپرولول , فنول دوپام , ترپروستینیل , فنوپروفن , کلرمتیازول , سیکلوپنتیازید , نسیریتاید.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، بیماری عروق کرونر، بیماری روماتیسمی دریچه میترال.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• در تعداد کمی از بیماران هیدرالازین ممکن است یک تصویر بالینی شبیه سازی لوپوس اریتماتوز سیستمیک شامل گلومرولونفریت ایجاد کند.
• تحریک میوکارد ایجاد شده توسط هیدرالازین می تواند منجر به حملات آنژینی و تغییرات ECG ناشی از ایسکمی میوکارد شود.
• در بیماران مصرف کننده هیدرالازین مهارکننده های مونوآمینواکسیداز با احتیاط فراوان مصرف شود.
• نارسایی کلیه: در بیماران با اختلال پیشرفته کلیه با احتیاط مصرف شود. تنظیم دوز توصیه می شود.
• شمارش کامل سلولهای خونی وتعیین تیتر آنتی بادی آنتی نوکلئار قبل از شروع درمان و بصوت دوره ای در طول درمان با هیدرالازین ضروری است حتی اگر بیمار بدون علامت باشد.علائم بصورت درد مفاصل ،تب، درد قفسه سینه ممکن است ظاهر گردد و با بیقراری و علائم و نشانه های ناخواسته ادامه یابد.
• دیسکرازی خون متشکل از کاهش هموگلوبین، تعداد گلبولهای قرمز، لکوپنی، آگرانولوسیتوز، پورپورا، گزارش شده است. در صورت بروز این ناهنجاری ها درمان باید قطع گردد.