نام های دیگر: محاجم، قلیحه، جوزآرمانیوس، کاردیک، لبلاب احرش، الاطینی، گل کتان سیبری، حشیشه الشغوق، زبل اوتی، گشنیز کوهی، جول، فلفل الشام (تخم آن)، مکنه قریش، کازرک
نوع گیاه: بوته
مزاج: گرم و خشک
نام خانواده: گل میمون
قسمت مورد استفاده: تمام گیاه
مقدار و دستور مصرف: 4 الی 2 گرم روزی سه بار به صورت دم کرده.
ترکیب شیمیایی: کمی صمغ، تعدادی گلوکوزید نظیر لینارین، لیناراکربن، لینارزین و لیناروسمین، چند اسید از جمله آنتی رینیک اسید، فورمیک اسید، سیتریک اسید، و مالیک اسید.
مشخصات: گیاهی است از خانواده گل میمون علفی و چند ساله خیلی کوچک که بلندی آن حدود یک وجب است، برگ های آن دراز و باریک نوک تیز و به رنگ سبز روشن می باشد و گل های آن شبیه گل میمون ولی کوچک به رنگ زرد روشن به طور گروهی خوشه ای در انتهای شاخه گل دهنده ظاهر می شود این گیاه در مزارع و قسمت روشن غیر انبوه جنگل ها می روید. در ایران در بلوچستان به طور خودرو دیده می شود.
خواص:
