شناخت دارو: عبارت است از لیزینوپریل از داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین می باشد. لیزینوپریل در درمان زیادی فشارخون، نارسایی احتقانی قلب، پس از انفارکتوس میوکارد استفاده می شود.
دسته دارویی:
- داروهای قلبی و عروقی
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- لیزینوپریلاز داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین می باشد. داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین، تبدیل آنژیوتانسین I به آنژیوتانسین II را مهار می کنند.
- لیزینوپریل از داروهای مهار کننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین می باشد. لیزینوپریل اثر (RAAS سیستم رنین، آنژیوتانسین آلدسترون) را آ تاگونیزه می کند.RAAS یک هموستاتیک با مکانیسم تنظیم همودینامیک ها، تعادل آب و الکترولیت می باشد.
- پس از مصرف خوراکی لیزینوپریل زمان رسیدن به حداکثر غلظت سرمی حدود 7 ساعت می باشد. جذب گوارشی لیزینوپریل تحت تأثیر غذا قرار نمی گیرد. لیزینوپریل تحت متابولیسم قرار نمی گیرد و کاملاً بصورت تغییر نیافته از طریق ادرار دفع می گردد.
اشکال دارو:
- قرص
مقدار مصرف صحیح:
- مقدار معمول برای زیادی فشارخون: بزرگسالان: مقدار اولیه: 10 میلی گرم خوراکی یکبار در روز، 5 mg خوراکی یکبار در روز. مقدار نگهدارنده: 20 تا 40 mg خوراکی یکبار در روز. حداکثر مقدار مجاز: 80 mg خوراکی یکبار در روز.
- مقدار معمول برای زیادی فشارخون:کودکان: کودکان با سنین 6 سال و بالاتر: مقدار اولیه: 0.07 mg/kg خوراکی یکبار در روز. مقدار نگهدارنده: مقدار مصرف با فواصل 1 تا 2 هفته بر اساس فشارخون تنظیم گردد. حداکثر مقدار مجاز: (0.61 mg/kg یا 40 mg ).
اثر دارو:
- ظاهر شدن اثرات تکمیلی دارو ممکن است هفته ها به طول بیانجامد.
قبل از مصرف دارو:
- افرادی که مبتلا به ناراحتی های طولانی مدت کلیه هستند باید هنگام مصرف این دارو احتیاط کنند.
عوارض جانبی دارو:
- خشکی دهان , یبوست , گیجی , خستگی مفرط , تاری دید , اسهال , ضعف , کهیر , کاهش فشارخون , کاهش نوتروفیل خون , افزایش پتاسیم خون , افزایش کراتینین , سکته مغزی , دیابت ملیتوس , نارسایی کلیوی , التهاب پانکراس , نفخ , سکته قلبی , کاهش فشارخون وضعیتی , وزوزگوش , اختلال دید.
تداخلات دارویی:
- آملودیپین + والسارتان , دروسپیرنون , سوکروز آهن , آزاتیوپرین , آلوپورینول , نیتروگلیسیرین , یوهمبین , سیتاگلیپتین , پتاسیم سیترات , دی متیل فومارات , دوکسازوسین , آهن دکستران , آلیسکایرن , سولفامتوکسازول , سلکوکسیب , تریامترن , سولینداک , ترپروستینیل , مکلوفنامات , نابومتون , آزیلسارتان , کاندسارتان , تلمیزارتان/ تلمیسارتان , کاناگلیفلوزین , ایربزارتان , اولمزارتان , ساکوبیتریل و والزارتان , رمدسیویر , نسیریتاید , آنژیوتانسین II.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، سابقه آنژیوادم.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- با مصرف داروی فوق ممکن است دچار کاهش پتاسیم شوید، بنابراین برای بررسی میزان پتاسیم خون انجام آزمایش ضروری است.
- هنگامیکه بارداری تشخیص داده شد مصرفلیزینوپریل را هرچه سریعتر قطع کنید.
- داروهایی که بطور مستقیم بر روی سیستم رنین آنژیوتانسین اثر می کنند شامل لیزینوپریل، می توانند سبب صدمه و آسیب جدی و مرگ جنین شوند.
- در بیماران دیابتی مصرف همزمان دارویلیزینوپریل با آلسکیرن ممنوعیت دارد.
- در بیماران مصرف کننده داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین از جمله لیزینوپریل احتمال بروز آنژیو ادم در اندام های انتهایی، صورت، لب ها، غشاهای مخاطی، زبان، دهانه حنجره، حنجره وجود دارد. آنژیو ادم زبان، دهانه حنجره، حنجره ممکن است سبب انسداد راه های هوایی شود که ممکن است کشنده باشد. در این موارد درمان با لیزینوپریل در اسرع وقت صورت گیرد و درمان صحیح و نظارت دقیق تا برطرف شدن کامل علائم و نشانه ها باید انجام شود.
- احتمال بروز آنژیوادم روده ای در بیماران مصرف کننده داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین وجود دارد که با درد شکمی (وجود یا عدم وجود تهوع و استفراغ) مشخص می شود.
- لیزینوپریلمی تواند سبب بروز کاهش فشارخون سیمپتوماتیک، که در برخی از موارد با اختلال در ادرار کردن و آزوتمی پیشرفته و نارسایی کلیوی حاد یا مرگ همراه شده و بغرنج گردد.
- در بیماران مصرف کننده لیزینوپریل میزان پتاسیم سرم بصورت دوره ای باید اندازه گیری شود.
- لیزینوپریلباید بصورت تک دوز (در یک نوبت) مصرف شود.
- لیزینوپریل را می توان همراه غذا یا بافاصله از غذا مصرف کرد.
- در طولدرمان زیادی فشارخون با لیزینوپریل اندازه گیری فشارخون در فواصل منظم ضروری می باشد.