شناخت دارو: عبارت است از یک ضد باکتری است که در درمان عفونت های باکتریایی مثل عفونت های دستگاه ادراری، عفونت های دستگاه تنفسی و نسوج نرم مورد استفاده قرار می گیرد.

دسته دارویی:

• آنتی بیوتیک ها

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• لووفلوکساسین یک ترکیب باکتریوسید است که از طریق مهار آنزیم توپوایزومراز II (یا DNA ژیراز) و توپوایزومراز IV ، همانندسازی و ترمیم DNA را مهار می کند. لووفلوکساسین باکتریوسید است و از طریق مهار تکثیر DNA باکتریایی ، اثرات ضد میکروبی خود را اعمال می کند. لووفلوکساسین با طولانی شدن فاصله QTc در ارتباط است و باید در بیماران با سایر عوامل خطر برای طولانی شدن با احتیاط مصرف شود (به عنوان مثال هیپوکالمی ، داروهای همزمان)، لووفلوکساسین در محیط in vitro در برابر تعدادی از باکتریهای گرم مثبت و گرم منفی هوازی فعالیت نشان داده و ممکن است برخی از فعالیتها را علیه برخی از گونه های خاص باکتریهای بی هوازی و سایر عوامل بیماری زا مانند کلامیدیا و لژیونلا انجام دهد. مقاومت در برابر لووفلوکساسین ممکن است ایجاد شود و به طور کلی به دلیل جهش در DNA ژیراز یا توپوایزومراز IV یا از طریق تغییر در جریان دارو است. مقاومت متقاطع ممکن است بین لووفلوکساسین و سایر فلوروکینولون ها وجود داشته باشد ، اما بعید است که به دلیل تفاوت های چشمگیر در ساختار شیمیایی و مکانیسم عملکرد ، بین لووفلوکساسین و سایر دسته های آنتی بیوتیکی (به عنوان مثال ماکرولیدها) مقاومت متقاطع ایجاد شود.جذب: سریع و کامل
• توزیع: به طور گسترده ای در بدن توزیع می شود ، از جمله مایعات بدن، بافت پوست، ماکروفاژها ، پروستات و بافت ریه. غلظت دارو در CSF حدودا 15 درصد غلظت سرمی است. حجم توزیع: نوزادان 6 ماهه ، کودکان و نوجوانان 16 سال: میانگین محدوده: 1.44 تا 1.57 لیتر بر کیلوگرم. مقادیر گزارش شده از نظر آماری بین زیر گروه های سن کودکان متفاوت نیست. توزیع وابسته به سن نیست. بزرگسالان: 1.27 لیتر بر کیلوگرم، اتصال پروتئین: 24% تا %38 ؛ در درجه اول به آلبومین متصل می شود.متابولیسم: به مقدار کم کبدی، فراهمی زیستی: حدود 99%، نیمه عمر: نوزادان 6 ماهه و کودکان کمتر از 5 سال: حدود 4 ساعت، کودکان 5 تا 10 سال: 4.8 ساعت، کودکان 10 تا 12 سال: 5.4 ساعت، نوجوانان 12 تا 16 سال: 6 ساعت، بزرگسالان: حدود 6 تا 8 ساعت، بزرگسالان مبتلا به نارسایی کلیوی: 27 ± 10 ساعت (کلیرانس کراتینین 20 تا 49 میلی لیتر در دقیقه). 35 ± 5 ساعت ( کلیرانس کراتینین <20 میلی لیتر در دقیقه)، زمان رسیدن به پیک سرمی: خوراکی: 1 تا 2 ساعت، دفع: ادرار (87٪ به صورت داروی بدون تغییر ، <5٪ به صورت متابولیت). مدفوع (<4٪).

اشکال دارو:

• قرص، آمپول

مقدار مصرف صحیح:

• حداقل 250 و حداکثر 1000 میلی گرم و طی 1 الی 2 مرحله در روز می باشد.
• بزرگسالان: بیماری انسدادی مزمن ریوی، حملات حاد: خوراکی، وریدی: 500 میلی گرم یک بار در روز به مدت 3 تا 7 روز؛ در صورت مشکوک بودن به سودوموناس آئروژینوزا از 750 میلی گرم یک بار در روز استفاده کنید.
• طاعون (عفونت Yersinia pestis): درمان: اطلاعات محدود موجود است: خوراکی ، وریدی: 500 میلی گرم هر 24 ساعت به مدت 10 تا 14 روز؛ توجه: برخی از متخصصان فلوروکینولون ها را برای بیمارانی استفاده می کنند که نمی توانند آمینوگلیکوزیدها یا تتراسایکلین ها را تحمل کنند. پیشگیری از Postexposure (عامل جایگزین): خوراکی: 500 میلی گرم یک بار در روز به مدت 10 روز.
• پنومونی: پنومونی اکتسابی از جامعه: بیماران سرپایی با بیماری های همراه یا بیماران بستری: توجه: برخی از متخصصان فلوروکینولون ها را برای بیمارانی که نمی توانند رژیم های ترجیحی دیگری مصرف کنند در نظر می گیرند. خوراکی، وریدی: 750 میلی گرم یک بار در روز. برای بیمارانی که پنومونی شدید دارند یا استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین را دارند، به عنوان بخشی از یک رژیم ترکیبی مناسب استفاده کنید. مدت زمان حداقل 5 روز است. یک دوره طولانی تر ممکن است برای بیماران مبتلا به بیماری نقص ایمنی، عفونت شدید یا پیچیده یا عفونت سودوموناس آئروژینوزا مورد نیاز باشد. بیماران باید قبل از قطع مصرف از نظر بالینی با علائم حیاتی طبیعی پایدار باشند.
• پنومونی ناشی از بیمارستان یا ونتیلاتور: خوراکی ، وریدی: 750 میلی گرم هر 24 ساعت به مدت 7 روز. مدت زمان ممکن است براساس عوامل خاص بیمار و پاسخ به درمان در هر فرد متفاوت باشد. هنگامی که به عنوان درمان تجربی استفاده می شود ، در ترکیب با سایر عوامل مناسب استفاده شود.
• پروستاتیت باکتریایی مزمن: خوراکی: 500 میلی گرم یک بار در روز به مدت 4 تا 6 هفته.
• رینوسینوزیت حاد باکتریال (عامل جایگزین): خوراکی: 500 یا 750 میلی گرم یک بار در روز به مدت 5 تا 7 روز (درمان اولیه) یا 7 تا 10 روز (برای بیمارانی که به درمان اولیه پاسخ نداده اند). توجه: در رینوسینوزیت حاد باکتریال بدون عارضه ، مشاهده اولیه و مدیریت علائم بدون آنتی بیوتیک درمانی در اکثر بیماران مناسب است. استفاده از فلوروكینولون در سینوزیت حاد باید مختص کسانی باشد كه گزینه درمانی جایگزینی ندارند.
• عفونت سالمونلا (غیر تیفوئیدی) (عامل جایگزین): عفونت GI: خوراکی، وریدی: 500 میلی گرم یک بار در روز به مدت 3 تا 14 روز (7 تا 14 روز در بیماران مبتلا به HIV با تعداد CD4 cells200 سلول / میلی متر مکعب). بیماران سرکوب شده سیستم ایمنی (به عنوان مثال، بیماران با HIV و CD4 شمارش <200 سلول در میلی متر مکعب) به مدت طولانی تری از درمان نیاز دارند (به عنوان مثال، هفته ها تا ماه ها) و ممکن است به دوز بالاتری نیاز داشته باشند (به عنوان مثال ، 750 میلی گرم یک بار در روز).
• باکتریمی: خوراکی، وریدی: 500 یا 750 میلی گرم یک بار در روز به مدت 14 روز. توجه: بیماران سرکوب شده سیستم ایمنی (به عنوان مثال ، آلوده به HIV با شمارش CD4 <200 سلول در میلی متر مکعب) و کسانی که کانون خارج روده ای عفونت را دارند ، طولانی تر بودن درمان نیاز است (به عنوان مثال ، هفته ها تا ماه ها).
• عفونت پوست و ساختار پوست: سلولیت چرکی یا آبسه (برای بیماران مبتلا یا در معرض خطر عفونت گرم منفی): خوراکی، وریدی: 750 میلی گرم یک بار در روز همراه با سایر عوامل مناسب. بسته به شدت و پاسخ بالینی 5 تا 14 روز درمان نیاز است. توجه: آنتی بیوتیک های سیستمیک فقط برای درمان آبسه در موارد خاص نشان داده می شوند (به عنوان مثال ، بیماران مبتلا به نقص ایمنی ، علائم عفونت سیستمیک ، آبسه های بزرگ یا متعدد ، خطر بالای پیامد نامطلوب با اندوکاردیت).
• عفونت مجاری ادراری: سیستیت، سیستیت حاد بدون عارضه یا حاد (عفونت محدود به مثانه بدون علائم یا علائم دستگاه فوقانی ، پروستات یا عفونت سیستمیک) (عامل جایگزین): توجه: به دلیل نگرانی در مورد ایمنی و افزایش مقاومت ، استفاده از آن ممنوع است. مصرف در کسانی که گزینه درمانی دیگری ندارند. با این حال ، برای مردانی که علائم شدید دارند یا نگران ابتلا به درگیری زود هنگام پروستات هستند ، برخی از متخصصان فلوروکینولون ها را ترجیح می دهند. خوراکی: 250 میلی گرم یک بار در روز به مدت 3 روز (خانم ها) یا 5 روز (مرد).
• عفونت دستگاه ادراری، پیچیده، (از جمله پیلونفریت): توجه: اگر شیوع مقاومت به فلوروکینولون> 10٪ باشد ، دوز اولیه داروی ضد میکروبی پارانتال با اثر طولانی مدت (به عنوان مثال سفتریاکسون) و به دنبال آن درمان خوراکی برای بیماران سرپایی توصیه می شود. خوراکی ، وریدی: 750 میلی گرم یک بار در روز به مدت 5 تا 7 روز.
• ورم ملتحمه (کونژکتیویت)باکتریایی: روز درمان 1 و روز 2: هر 2 ساعت در بیداری ، 1 تا 2 قطره به چشم (های) مبتلا تزریق کنید ، تا 8 بار در روز، روز درمان 3 تا روز 7: هر 4 ساعت در بیداری، 1 تا 2 قطره به چشم (های) مبتلا تزریق کنید ، تا 4 بار در روز.
• عفونت ناشی از نیش، پیشگیری یا درمان (گزش حیوان) (عامل جایگزین): خوراکی، وریدی: 750 میلی گرم یک بار در روز ، همراه با ترکیبی مناسب برای بی هوازی ها. مدت زمان درمان برای پیشگیری 3 تا 5 روز است. مدت زمان درمان عفونت ایجاد شده معمولاً 5 تا 14 روز است و براساس عوامل خاص بیمار از جمله پاسخ بالینی متفاوت است.
• عفونت پای دیابتی: عفونت خفیف تا متوسط: خوراکی: 500 میلی گرم هر 24 ساعت (در صورت شک به سودومومناس آئروژینوزا 750 میلی گرم هر 24 ساعت). عفونت متوسط تا شدید (عامل جایگزین): وریدی: 750 میلی گرم در هر 24 ساعت.
• ریشه کن کردن هلیکوباکتر پیلوری (عامل جایگزین): رژیم سه گانه لووفلوکساسین: خوراکی: لووفلوکساسین 500 میلی گرم یک بار در روز ، در ترکیب با آموکسی سیلین 1 گرم دو بار در روز ، به علاوه یک مهار کننده پمپ پروتون با دوز استاندارد دو بار در روز. رژیم را برای 10 تا 14 روز ادامه دهید.
• عفونت داخل شکمی (شامل آپاندیس سوراخ شده ، آبسه آپاندیس ، کوله سیستیت حاد)، اکتسابی از جامعه: خوراکی، وریدی: 750 میلی گرم یک بار در روز. برای درمان تجربی ، معمولاً همراه با مترونیدازول تجویز می شود. افزودن مترونیدازول برای عفونت صفراوی بدون عارضه با شدت خفیف تا متوسط ممکن است لازم نباشد. مدت زمان درمان 4 تا 7 روز پس از کنترل منبع کافی است. برای آپاندیسیت بدون عارضه و دیورتیکولیت که بدون عمل کنترل می شود ، مدت زمان بیشتری لازم است (بارشاک 2020 ؛ پمبرتون 2020). توجه: رژیم های خوراکی تجربی ممکن است برای بیمارانی که عفونت خفیف تا متوسط دارند مناسب باشد. در صورت بهبود بالینی و توانایی تحمل رژیم غذایی خوراکی ، بیماران دیگر ممکن است از وریدی به درمان خوراکی تغییر کند.
• عفونتهای مقاربتی: التهاب دهانه رحم یا مجرای ادراری ناشی از کلامیدیا تراکوماتیس (عامل جایگزین): خوراکی: 500 میلی گرم یک بار در روز به مدت 7 روز. درمان همزمان سوزاک را براساس فاکتورهای خطر فردی یا اگر شیوع موضعی افزایش یابد (> 5٪) در نظر بگیرید.
• بیماری التهابی لگن ، درمان سرپایی ، بیماری خفیف تا متوسط (عامل جایگزین): در بیمارانی که نایسریا گونوره آ مقاوم در برابر فلوروکینولون احتمالاً عامل ایجاد کننده نیست: خوراکی: 500 میلی گرم یک بار در روز با مترونیدازول به مدت 14 روز. برخی از کارشناسان افزودن مترونیدازول را اختیاری می دانند. توجه: به دلیل نگرانی از مقاومت در برابر فلوروکینولون ، فقط در مواردی باید استفاده شود که گزینه های خط اول ارائه نشود یا شیوع نایسریا گونوره آ مقاوم در برابر فلوروکینولون <5٪ باشد.
• عفونت گوارشی شیگلا (عامل جایگزین): فقط در صورتی استفاده می شود که MIC سیپروفلوکساسین کمتر از 0.12 میکروگرم در میلی لیتر باشد. خوراکی: 500 یا 750 میلی گرم یک بار در روز به مدت 3 روز. این مدت برای 5 تا 7 روز برای مبتلایان به عفونت dysenteriae نوع 1 یا عفونت همزمان اچ آی وی باید افزایش یابد.
• پروفیلاکسی جراحی (قبل از عمل) (عامل جایگزین): وریدی: 500 میلی گرم از 120 دقیقه قبل از برش اولیه جراحی.
• اسهال مسافرتی ، بدون عارضه (درمان تجربی): خوراکی: 500 میلی گرم یک بار در روز به مدت 1 تا 3 روز. اگر علائم پس از 24 ساعت پس از درمان با تک دوز برطرف نشد ، در مجموع 3 روز ادامه دهید. دوره 3 روزه درمانی در بیماران مبتلا به تب یا اسهال خونی توصیه می شود. عفونت روده ای ناشی از Shigella dysenteriae یک استثنا است زیرا به نظر می رسد مدت زمان 5 روز درمان نسبت به رژیم های تک دوز یا 3 روز برتر باشد. توجه: اکثر موارد خودبخود محدود شونده هستند و ممکن است درمان ضد میکروبی مورد نیاز نباشد. مقاومت به فلوروکینولون در حال افزایش است. آزیترومایسین ممکن است ترجیح داده شود ، به ویژه در مناطقی مانند آسیای جنوب شرقی یا هند با شیوع بالای کمپیلوباکتر.
• بیماری سل: سل حساس به دارو (عامل جایگزین): خوراکی، وریدی: 500 میلی گرم تا 1 گرم یک بار در روز در ترکیب با عوامل ضد سل مناسب دیگر.
• سل مقاوم به دارو: خوراکی ، وریدی: 750 میلی گرم تا 1 گرم یک بار در روز در ترکیب با عوامل ضد سل مناسب دیگر. توجه: در درمان سل مقاوم به چند دارو ، با دوزهای 1 گرم اثر بیشتر در مقایسه با دوز 500 میلی گرم مشاهده شده است.
• کودکان: دوز عمومی، عفونت حساس: نوزادان ≥6 ماهه ، کودکان و نوجوانان: 6 ماه تا کمتر از 5 سال: خوراکی ، تزریق وریدی: 8 تا 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز دو بار در روز. ≥5 سال: خوراکی ، وریدی: 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز یک بار در روز. حداکثر دوز: 750 میلی گرم در روز.
• سیاه زخم: نوزادان ، کودکان و بزرگسالان: اطلاعات محدودی در نوزادان کمتر از 6 ماه در دسترس است. توجه: لووفلوکساسین برای هیچ گونه پروفیلاکسی یا رژیم درمانی، روش درمانی ترجیحی نیست. هنگامی که بیماران قادر به تحمل درمان خط اول نیستند (به عنوان مثال ، سیپروفلوکساسین یا دیگر آنتی بیوتیک ها بسته به تظاهر بیماری) ، استفاده باید مورد توجه قرار گیرد.
• پوستی ، بدون درگیری سیستمیک؛ درمان: بدون در نظر گرفتن حساسیت به پنی سیلین یا در صورت حساسیت ناشناخته ، برای همه سویه ها مناسب است. مدت زمان درمان: 7 تا 10 روز برای عفونت طبیعی ، و حداکثر 60 روز برای رویداد مرتبط با سلاح بیولوژیکی. <50 کیلوگرم: خوراکی: 8 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز هر 12 ساعت ؛ حداکثر دوز: 250 میلی گرم در هر دوز. ≥50 کیلوگرم: خوراکی: 500 میلی گرم هر 24 ساعت.
• تنفسی: استفاده از لووفلوکساسین را برای سویه های مقاوم به پنی سیلین یا قبل از آزمایش حساسیت در نظر بگیرید. پس از مواجهه ، درمان را در اسرع وقت شروع کنید. <50 کیلوگرم: خوراکی (ترجیحی) ، وریدی: 8 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز هر 12 ساعت و به مدت 60 روز. حداکثر دوز: 250 میلی گرم در هر دوز. ≥50 کیلوگرم: خوراکی (ترجیحی) ، وریدی: 500 میلی گرم هر 24 ساعت و به مدت 60 روز.
• سیاه زخم سیستمیک (به استثنای مننژیت)، درمان: توجه: یک فلوروکینولون برای همه سویه ها بدون در نظر گرفتن حساسیت به پنی سیلین یا در صورت حساسیت ناشناخته ، مناسب است. سیپروفلوکساسین ترجیح داده می شود. درمان اولیه: استفاده در ترکیب با یک مهار کننده سنتز پروتئین (به عنوان مثال ، کلیندامایسین). حداقل تا 14 روز یا بیشتر درمان را ادامه دهید. <50 کیلوگرم: وریدی: 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز هر 12 ساعت ؛ حداکثر دوز: 250 میلی گرم در هر دوز. ≥50 کیلوگرم: وریدی: 500 میلی گرم هر 24 ساعت.
• گام به گام درمان خوراکی: استفاده در ترکیب با یک مهار کننده سنتز پروتئین (به عنوان مثال ، کلیندامایسین). مدت زمان درمان تا دوره درمان کامل متغیر است. <50 کیلوگرم: خوراکی: 8 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز هر 12 ساعت ؛ حداکثر دوز: 250 میلی گرم در هر دوز. ≥50 کیلوگرم: خوراکی: 500 میلی گرم هر 24 ساعت.
• سیاه زخم سیستمیک، عفونت منتشر شده از جمله مننژیت (یا زمانی که نمی توان مننژیت را رد کرد): درمان سه گانه اولیه: در ترکیب با آنتی بیوتیک دیگر (بتا لاکتام یا گلیکوپپتید [بسته به میزان حساسیت]) و یک مهار کننده سنتز پروتئین (به عنوان مثال ، لینزولید). حداقل تا 2 تا 3 هفته یا بیشتر درمان را ادامه دهید. <50 کیلوگرم: وریدی: 8 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز هر 12 ساعت ؛ حداکثر دوز: 250 میلی گرم در هر دوز. ≥50 کیلوگرم: وریدی: 500 میلی گرم هر 24 ساعت.
• گام به گام درمان خوراکی: استفاده در ترکیب با یک مهار کننده سنتز پروتئین (به عنوان مثال ، کلیندامایسین). مدت زمان درمان تا دوره درمان کامل متغیر است. <50 کیلوگرم: خوراکی: 8 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز هر 12 ساعت ؛ حداکثر دوز: 250 میلی گرم در هر دوز. ≥50 کیلوگرم: خوراکی: 500 میلی گرم هر 24 ساعت.
• عفونت کاتتر(دیالیز صفاقی): نوزادان ، کودکان و بزرگسالان: از راه خوراکی: 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در هر دوز هر 48 ساعت. حداکثر دوز اولیه: 500 میلی گرم. حداکثر دوزهای بعدی: 250 میلی گرم
• کلامیدیا تراکوماتیس ، عفونتهای ادراری تناسلی: نوجوانان: خوراکی: 500 میلی گرم هر 24 ساعت به مدت 7 روز.
• حملات ریوی سیستیک فیبروزیس: اطلاعات محدود موجود است: نوزادان ≥6 ماهه ، کودکان و بزرگسالان: 6 ماه تا <5 سال: از راه خوراکی ، تزریق وریدی: 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در هر دوز دو بار در روز. ≥5 سال: خوراکی ، وریدی: 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر. دوز یک بار در روز. حداکثر دوز: 750 میلی گرم در روز.
• التهاب اپیدیدیم ، غیرگنوکوکی: نوجوانان: خوراکی: 500 میلی گرم یک بار در روز به مدت 10 روز.
• بیماری التهابی لگن: نوجوانان: خوراکی: 500 میلی گرم یک بار در روز به مدت 14 روز با یا بدون مترونیدازول همزمان.
• طاعون (یرسینیا پستیس) ، پیشگیری یا درمان: نوزادان 6 ماهه ، کودکان و بزرگسالان: توجه: در اسرع وقت پس از مواجهه ، درمان را شروع کنید: کمتر از 50 کیلوگرم: از راه خوراکی ، وریدی: 8 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز هر 12 ساعت به مدت 10 تا 14 روز. حداکثر دوز: 250 میلی گرم در هر دوز. ≥50 کیلوگرم: خوراکی ، وریدی: 500 میلی گرم هر 24 ساعت به مدت 10 تا 14 روز.
• پنومونی اکتسابی از جامعه (CAP): توجه: در صورت شک به MRSA اکتسابی در جامعه ، ممکن است افزودن وانکومایسین یا کلیندامایسین به درمان تجربی را در نظر بگیرید. لووفلوکساسین عامل ارجح CAP نیست اما در صورت لزوم ممکن است به عنوان یک عامل جایگزین استفاده شود.
• پاتوژن های معمولی (به عنوان مثال ، influenzae ، S. pneumoniae): توجه: تجویز خوراکی معمولاً برای عفونت های خفیف یا درمان گام به گام اختصاص دارد. نوزادان ≥6 ماهه و کودکان کمتر از 5 سال: از راه خوراکی ، تزریق وریدی: 8 تا 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز هر 12 ساعت. حداکثر دوز روزانه: 750 میلی گرم در روز. کودکان ≥5 سال و نوجوانان ≤16 سال: خوراکی ، وریدی: 8 تا 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز هر 24 ساعت یک بار. حداکثر دوز روزانه: 750 میلی گرم در روز.
• عوامل بیماری زای غیر معمول (به عنوان مثال ، پنومونی مایکوپلاسما یا Chlamydia ssp): وریدی: نوزادان ≥6 ماهه و کودکان کمتر از 5 سال: وریدی: 8 تا 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز هر 12 ساعت. حداکثر دوز روزانه: 750 میلی گرم در روز. کودکان ≥5 سال و نوجوانان ≤16 سال: وریدی: 8 تا 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز هر 24 ساعت یک بار. حداکثر دوز روزانه: 750 میلی گرم در روز. خوراکی: عفونت خفیف: نوجوانان با بلوغ اسکلتی: خوراکی: 500 میلی گرم یک بار در روز.
• رینوسینوزیت ، باکتریال حاد: توجه: در این بیماران توصیه می شود: آلرژی به پنی سیلین نوع I ، بعد از عدم موفقیت در درمان اولیه یا در بیمارانی که در معرض مقاومت به آنتی بیوتیک هستند (به عنوان مثال حضور در مهد کودک ، سن <2 سال ، بستری شدن اخیر در بیمارستان ، استفاده از آنتی بیوتیک در ماه گذشته). کودکان و نوجوانان: از راه خوراکی ، وریدی: 10 تا 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز منقسم هر 12 تا 24 ساعت به مدت 10 تا 14 روز . حداکثر دوز روزانه: 500 میلی گرم در روز.
• پروفیلاکسی عمل جراحی: کودکان و نوجوانان: وریدی: 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به عنوان یک دوز واحد 120 دقیقه قبل از عمل. حداکثر دوز: 500 میلی گرم در دوز ؛ توجه: در حالی که فلوروکینولون ها در تمام سنین با افزایش خطر تاندینوپاتی / پارگی تاندون همراه بوده اند ، استفاده از این عوامل برای پروفیلاکسی با دوز تک دارو به طور کلی بی خطر است.
• سل، مقاوم در برابر چند دارو: اطلاعات محدود موجود است: توجه: در ترکیب با حداقل 3 تا 4 عامل ضد سل اضافی (رژیم کلی چند دارو بستگی به مشخصات یا الگوهای حساسیت دارد) استفاده کنید: نوزادان ، کودکان و نوجوانان: از راه خوراکی: 15 تا 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در دوز یک بار در روز. حداکثر دوز روزانه معمول: 1000 میلی گرم در روز ؛ دوزهای بالاتر (1250 تا 1500 میلی گرم در روز) در بزرگسالان گزارش شده است.

اثر دارو:

• پس از مصرف به سرعت ظاهر می شود.

قبل از مصرف دارو:

• افرادی که دچار حملات تشنجی می شوند و بیمارانی که از ناراحتی های طولانی مدت کلیه رنج می برند باید در مصرف این دارو احتیاط کنند.

عوارض جانبی دارو:

• درد قفسه سینه، ادم، خارش پوستی، بثورات پوستی، درد شکم، یبوست، اسهال، سوء هاضمه، حالت تهوع، استفراغ، واژینیت، واکنش محل تزریق، سرگیجه، سردرد، بی خوابی، تنگی نفس.

تداخلات دارویی:

• بوسولفان , ترتینوئین , دفراسیروکس , سالبوتامول , سدیم بیکربنات , سلنیوم , گلی کلازید , لوسیون ام جی , آلومنیوم ام جی +سایمتیکون , آلومینیوم ام جی اس , آلومینیوم ژل , آمیودارون , فرریک کربوکسی مالتوز , واکسن ب ث ژ داخل مثانه ای , استرانتیوم رانلات , کلسیم+ویتامین د3 , کلسیم+ویتامین د3+منیزیم , کلسیم+ویتامین د3+کا , کلسیکر , کینیدین | کوئینیدین , واکسن زنده وبا , کلسیم , کلسیم دوبسیلات , کلسیم کربنات+ویتامین د3 , کلسیم+د3+زینک+منیزیم , کلسیم+سویا+زینک+د3 , کلسیم+ویتامین ث , متادون , منیزیم , منیزیم اکساید , وارفارین , وریکونازول , کرومیوم+کلسیم , سوتالول , سولامر , سوکرالفیت , فولینیک اسید | کلسیم فولینات , گلوکوزامین+کلسیم+د3 , لیکویی کلسیم+د3+زینک+منیزیم , اریترومایسین , پیموزاید , تریمی پرامین , تی اتیل پرازین , دومپریدون , زینک , کلسیم کربنات , وارنیکلین , ونکومایسین , دیدانوزین , پروکائین آمید , اسپارفلوکساسین , تورمیفن , وندتانیب , دولاسترون , پردنیزون , اینوتوزوماب , اینداپامید , دوفتیلید , بپریدیل , آهن دکستران , آرسنیک تری اکساید , ومورافنیب , جمتوزومب , آلومینیوم ام جی , آهن , پلی ساکارید آهن , کربونیل آهن , هالوفانترین , آمینولوولینیک اسید خوراکی , استوهگزامید , لنواتینیب , بداکیلین , آلومینیوم هیدروکسید و منیزیم هیدروکسید , واکسن حصبه (تیفوئید) , متی پرانولول , دکس برم فنیرامین , آمینولوولینیک اسید موضعی , متیل آمینو لوولینات , واکسن کلرا , میگلیتول , انترکتینیب , رمدسیویر , فلوربتاپیر F18 , زینک سولفات.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• اگر با مصرف داروی فوق دچار عدم درک صحیح محیط اطراف خود شدید و یا تمایل زیاد به خواب پیدا کردید، حتماً این موارد را با پزشک خود در میان بگذارید.
• لووفلوکساسین آنتی بیوتیک از گروه فلوروکینولون ها می باشد. لووفلوکساسین در درمان عفونت های ناشی از باکتریها استفاده می شود.
• لووفلوکساسین در درمان عفونت های باکتریایی پوست، سینوس ها ، کلیه ها، مثانه یا پروستات بکار می رود.
• لووفلوکساسین همچنین در درمان عفونت های باکتریایی مسبب برونشیت و پنومونی، و بیمارانی که در معرض سیاه زخم و طاعون قرار گرفته اند نیز استفاده می شود.
• داروهای ضد باکتری از جمله لووفلوکساسین باید فقط برای درمان عفونت های باکتریال استفاده شوند. برای درمان عفونت های ویروسی نباید استفاده شود.
• لووفلوکساسین باید یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا مصرف شود و هر روز سر ساعت معینی استفاده شود.
• لووفلوکساسین باید با مقدار کافی مایعات مصرف شودو در طول درمان نیز بیمار به اندازه کافی مایعات بنوشد . همچنین از قلیایی کردن بیش از حد ادرار باید پرهیز کرد چرا که خطر پیدایش کریستال در ادرار وجود دارد.
• لووفلوکساسین را 3 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از مصرف داروهایی نظیر سوکرالفیت، آنتی اسید های حاوی منیزیم یا آلومینیم ، قرصهای جویدنی بافری دیدانوزین ، پودرهای مخصوص کودکان و یا دیگر محصولات حاوی آهن یا زینک ، مصرف نمایید.در حین مصرف لووفلوکساسین درصورت بروز درد، ورم یا التهاب تاندون یا ضعف یا عدم توانایی در استفاده از مفاصل ، اجتناب و دوری کردن از ورزش ، مصرف را قطع کرده و پزشک معالج خود را آگاه کنید.
• احتمال بروز ناهنجاری های تاندون در افراد مسن معمولا بالای 60 سال ، بیماران مصرف کننده داروهای کورتیکواستروئید، بیماران دارای پیوند قلب ، کلیه و ریه بیشتر است.
• فلوروکینولون ها از جمله لووفلوکساسین دارای فعالیت مسدود کننده عصبی عضلانی و در نتیجه بدتر شدن ضعف عضلانی در بیماران دارای میاستنی گراویس می باشد.
• استفاده طولانی مدت ممکن است منجر به عفونت قارچی یا باکتریایی شود.