مشخصات: گیاهی است از خانواده Lobeliaceae که گونه های مختلفی دارد گیاهی است چند ساله و خیلی کوچک که بلندی آن کمتر از بیست سانتی متر میباشد چون تحمل سرما را ندارد در مناطق سردسیر یک ساله است. برگهای آن ،موجی ،بیضی تقریباً بدون دمبرگ با دندانه های ریز میباشد. گلهای آن نامنظم و به طور گروهی در انتهای شاخه ی گل دهنده به رنگ آبی روشن و گلوگاه گل به رنگ سفید یا زرد ظاهر می شوند، رنگ گلها در بعضی گونه ها سفید، آبی تیره و حتی قرمز است. گلهای آن در تابستان و اوایل پاییز ظاهر می.شوند این گیاه بومی نواحی شرقی آمریکای شمالی و کانادا میباشد برخی گونه های آن در هندو نپال میروید ولی در سایر مناطق عالم کاشته میشود در ایران ارقامی از آن نیز به عنوان گل کاشته میشود این گیاه به صورت خشک با رنگ سبز مایل به زرد با بویی تا حدودی تهوع آور و طعمی گزنده و کمی شبیه تنباکو در بازار تجارت دارویی عرضه می شود.

ترکیب شیمیایی ریشه لوبلیا: ماده ی پولی فروکتوزان و لوبلینین در آن وجود دارد.

ترکیب شیمیایی: اسانس چربی – تانن – آلکالوئیدهای ،لوبلین لوبلانین، لوبلانیدین و ایزولوبلانين.

خواص:

1. گرد آن را از راه بینی استنشاق کنید برای معالجه ی آسم نافع است.
2. سه تا پنج روز هر روز سه بار با آب جوشانده ی آن کمپرس کنید. ورم را کاهش میدهد.
3. نوشیدن آب جوشانده گیاه با غلظت ۵۰ درصد کمی مدرّ و مسهل است، تنفس را تحریک میکند فشارخون را کاهش می دهد خونریزی را متوقف می کند ورم را کاهش میدهد.
4. تازه ی آن را له کنید نمک بزنید و ضماد گذارید برای رسانیدن جوش و کورک و کاهش ورم مفید می باشد، سم گزیدگی مار و عقرب را خنثی میکند برای معالجه ی آسیت که ناشی از اختلالات کبدی باشد مفید است.
5. به مدت پانزده روز همه روزه چهار تا شش عدد از ریشه آن را بجوشانید و آب صاف کرده ی آن را به مرور بخورید و هم مقداری از آن آب را بر موضع بمالیدضد روماتیسم و ضد سفلیس است، ضمناً خون را تصفیه می کند.

مضرات:

• این گیاه سمی است و در مصرف آن برای انواع بیماری باید احتیاط کامل کرد؛ لذا حتماً باید آن را با توصیه و نظر پزشک مصرف نمود.