کاربر

فلوسیتوزین (Flucytosine)

بیماری ها ، داروها ، تشخیص ، درمان و ...

شناخت دارو: عبارت است از فلوسیتوزین در درمان عفونت های قارچی و مخمری سیستمیک، همراه با آمفوتریسین یا فلوکونازول در درمان مننژیت کریپتوکوکی، کاندیدیاز شدید و سیستمیک ناشی از کاندیدا آلبیکنس (اندوکاردیت، پنومونی، سپتی سمی و عفونت های مجاری ادرار) و همراه با آمفوتریسین در درمان سایر عفونت های طولانی مدت و شدید مصرف می شود.

دسته دارویی:

  • داروهای ضد قارچ

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

  • فلوستیزین پس از نفوذ در سلول های قارچی، به فلوئورواوراسیل که یک آنتی متابولیت است، تبدیل می شود و بیوسنتز اسیدهای نوکلئیک و پروتئین ها را مختل می سازد.
  • این دارو به خوبی و به سرعت از مجرای گوارش جذب می شود و پس از جذب به طور گسترده در تمام بدن منتشر می گردد. غلظت سرمی دارو 2 الی 1 ساعت پس از مصرف به اوج خود می رسد. نیمه عمر دارو 6 الی 2.5 ساعت است که در صورت عیب کار کلیه ممکن است به 12 ساعت افزایش یابد. دفع فلوسیتوزین عمدتاً کلیوی است.

اشکال دارو:

  • قرص

مقدار مصرف صحیح:

  • دوز معمول: خوراکی: 50 تا 150 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر روز و در دوزهای منقسم هر 6 ساعت یکبار.
  • مننژیت کریپتوکوکی: بیمار غیر آلوده بهHIV : دوز ابتدایی: 25 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز (همراه آمفوتریسین B ) هر 6 ساعت به مدت حداقل 4 هفته. چنانچه بهبود بالینی ایجاد شود می توان فلوسایتوزین و آمفوتریسین B را قطع کرده و یک دوره درمان طولانی با فلوکونازول را آغاز نمود.
  • بیمار آلوده به:HIV خوراکی: دوز ابتدایی: 25 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز (همراه آمفوتریسین B ترجیحا با فرمولاسیون لیپوزومال) هر 6 ساعت به مدت حداقل 2 هفته. در مورد اختلال عملکرد کلیوی، کاهش دوز توصیه می شود.

عوارض جانبی دارو:

  • تب، اسهال ، سردرد ، تهوع ، درد قفسه سینه ، خشکی دهان ، گیجی ، استفراغ ، تشنج ، واکنش های حساسیتی ، سرگیجه ، ضعف ، کهیر ، بی اشتهایی ، کاهش پتاسیم خون ، نوروپاتی محیطی ، خارش ، کاهش قند خون، آنمی آپلاستیک ، توهم ، آگرانولوسیتوز ، خواب آلودگی ، خستگی، تنگی نفس ، پاراستزی ، درد شکمی ، آتاکسی ، کریستالوری ، افزایش آنزیم های کبدی در خون ، کاهش سلول های خونی ، کاهش شنوایی ، کاهش گلبول های سفید خون ، افزایش کراتینین سرم ، آنتروکولیت ، راش ، خونریزی گوارشی ، کاهش تعداد پلاکت ، حساسیت پوست به نور ، دانه های پوستی ، یرقان ، کولیت اولسراتیو ، زخم دئودنوم, سایکوز ، نارسایی کلیه ، نقص عملکرد کبدی ، سمیت قلبی ، اختلال عملکرد بطنی ، سندروم شبه پارکینسون ، نکروز اپیدرمال سمی ، نارسایی مغز استخوان ، افزایش ائوزینوفیل ، جراحت حاد کبد ، نکروز کبدی ، افزایش بیلی روبین سرم ، افزایش اوره نیتروژن خون.

تداخلات دارویی:

  • ایبوپروفن، سیارابین، سولفامتوکسازول/ تری متوپریم.

موارد منع مصرف:

  • ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن.

شرایط نگهداری:

  • در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

  • این دارو در موارد زیر با احتیاط فراوان مصرف شود: عیب کار کبد و عیب کار کلیه (ممکن است به کاهش مقدار مصرف و اندازه گیری غلظت خونی دارو نیاز باشد)، بیماران سالخورده، اختلال های خونی (از جمله ضعف و مغز استخوان) و بیمارانی که قبلاً تحت درمان با داروهای سیتوکسیک یا پرتو درمانی بوده اند.
  • در طول مصرف این دارو، به ویژه در صورت ابتلای بیمار به عیب کار کلیه یا اختلال های خونی، ممکن است انجام آزمون های کار کلیه و شمارش خون ضروری باشد.
  • احتمال بروز واکنش های ناشی از حساسیت پوست به نور وجود دارد. از این رو بیمار نباید در معرض نور مستقیم خورشید قرار گیرد.
  • در صورت بروز سرگیجه، منگی یا خواب آلودگی باید احتیاط کرد.
error: محتوا محافظت شده می باشد.