شناخت دارو: عبارت است از فلوتیکازون یک کورتیکواستروئید است که به منظور درمان آلرژی های تنفسی مثل آسم و آلرژی های فصلی مورد استفاده قرار می گیرد.

دسته دارویی:

• کورتیکواستروئیدها

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• داروی فلوتیکازونمتعلق به یک گروه از کورتیکواستروئیدهاست که پیوند استر فلوروکربوتیولات در موقعیت 17 کربن را تجزیه می کند و دارای فعالیت ضد التهابی و تنگ کنندگی بسیار قوی می باشد. اثر بخشی فلوتیکازون استنشاقی به دلیل اثر مستقیم موضعی آن می باشد.
• فلوتیکازون یکعامل ضد التهاب و تنگ کننده عروق بسیار قوی می باشد. اثر بخشی فلوتیکازون به شکل استنشاقی وابسته به اثر مستقیم موضعی آن می باشد.
• جذب سیستمیکداروی فلوتیکازون عمدتاً از طریق ریه ها (فلوونت دیسکاس: تقریباً 18%) می باشد و دارای حداقل جذب گوارشی(<1% )  می باشد. که وابسته به متابولیسم پیش سیستمیک می باشد.
• متابولیسم فلوتیکازون کبدی و از طریق CYP3A4 می باشد. عمدتاً دفع فلوتیکازون از طریق مدفوع (بصورت داروی مادر و متابولیت ها) و مقداری از طریق ادرار (کمتر از 5% بصورت متابولیت) می باشد.
• شروع اثر: حداکثر منفعت بخشی ممکن است طی 1 تا 2 هفته یا بیشتر بدست آید. زمان لازم برای رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی 0.5 تا 1 ساعت می باشد.
• نیمه عمر حذفی: تزریق داخل وریدی: تقریباً 8 ساعت، استنشاقی دهانی: (مدت زمان حذف پلاسمایی بدنبال تکرار دوز): 24 ساعت، اتصال به پروتئین های پلاسما بیشتر از 99% می باشد.

اشکال دارو:

• اسپری بینی، پماد، کرم، افشانه های استنشاقی.

مقدار مصرف صحیح:

• برای درمان آسم 100 میکروگرم و برای درمان آلرژی های فصلی 2 پاف در هر سوراخ بینی می باشد.
• مقدار مصرف معمول برای درمان طولانی مدت آسم (نگهدارنده): بزرگسالان: مقدار اولیه: براساس درمان های گذشته و شدت آسم تنظیم می گردد: آئروسل استنشاقی فلوتیکازون پروپیونات: برای بیمارانی که قبلا گشاد کننده برونش را به تنهایی دریافت کرده اند: مقدار اولیه: 88 mcg دو بار در روز. حداکثر مقدار مجاز:440 mcg دو بار در روز. برای بیمارانی که قبلا کورتیکواستروئید استنشاقی دریافت کرده اند: مقدار اولیه: 88 تا 220 mcg دو بار در روز. حداکثر مقدار مجاز:440 mcg دو بار در روز. برای بیمارانی که قبلا کورتیکواستروئید خوراکی دریافت کرده اند: مقدار اولیه:440 mcg دو بار در روز حداکثر مقدار مجاز:880 mcg دو بار در روز.
• مقدار مصرف معمول برای درمان طولانی مدت آسم (نگهدارنده): کودکان: 4 تا 11 سال: پودر استنشاقی فلوتیکازون پروپیونات: مقدار اولیه: 50mcg دو بار در روز. حداکثر مقدار مجاز: 100 mcg  دو بار در روز. آئروسل استنشاقی فلوتیکازون پروپیونات: مقدار توصیه شده: :88 mcg دو بار در روز. سنین12 سال و بیشتر: آئروسل استنشاقی فلوتیکازون پروپیونات: برای بیمارانی که قبلا گشاد کننده برونش را به تنهایی دریافت کرده اند: مقدار اولیه: 88 mcg دو بار در روز
  حداکثر مقدار مجاز: 440 mcg دو بار در روز. برای بیمارانی که قبلاً کورتیکواستروئید استنشاقی دریافت کرده اند: مقدار اولیه: 88 تا 220 mcg دو بار در روز. حداکثر مقدار مجاز: 440 mcg دو بار در روز. برای بیمارانی که قبلا کورتیکواستروئید خوراکی دریافت کرده اند: مقدار اولیه:440 mcg  دو بار در روز، حداکثر مقدار مجاز: 880 mcg دو بار در روز.

اثر دارو:

• ظاهر شدن اثرات دارو، بستگی به نوع مصرف دارو دارد.

قبل از مصرف دارو:

• مصرف این دارو در بیمارن با عفونت های تنفسی، سینوزیت طولانی مدت و افرادی که هرگونه ناراحتی در بینی خود دارند باید طبق نظر پزشک باشد.

عوارض جانبی دارو:

• سردرد، خستگی مفرط، بثورات جلدی، خارش شدید، افزایش فشار خون، التهاب مخاط بینی، سینوزیت، احساس ناخوشی، درد مفصل، عفونت قسمت بالایی دستگاه تنفسی، التهاب بینی و گلو، اختلالات صوت، عفونت های قارچی کاندیدیایی دهان و گلو، کاهش دانسیته استخوانی و استئوپورز، درد عضلات اسکلتی.

تداخلات دارویی:

• سفالکسین، فورمترول، ریتوناویر، تیپراناویر، نیکاردیپین، میبفرادیل، کوبیسیستات، دلاویردین، ترولیندومایسین، متاکولین، لورلاتینیب، توکاتینیب، سیروکوماب.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• برای جلوگیری از بروز عفونت در دهان و گلو بهتر است پس از هر بار مصرف این دارو به شکل استنشاقی، دهان را با آب شستشو داد.
• فلوتیکازون استنشاقی ممکن است حاوی لاکتوز باشد، در بیماران دارای آلرژی شدید به پروتئین شیر منع مصرف دارد.
• مهار آدرنال: ممکن است سبب بروزهایپرکورتیسیسم یا سرکوب محورهیپوتالاموس، هیپوفیز، آدرنال(HPA) در بیماران حساس شود. سرکوب محور HPA می تواند منجر به بحران آدرنال گردد.
• در صورت بروز اسپاسم برونش با علامت خس خس سینه پس از استنشاق، مصرف دارو را قطع شده و بیمار تحت درمان با یک گشاد کننده برونش سریع الاثر قرار داده شود.