فسفومایسین (Fosfomycin)

شناخت دارو: عبارت است از فسفومایسین یک آنتی‌بیوتیک از دسته متفرقه ها می باشد. فسفومایسین در درمان عفونت های مثانه کاربرد دارد.

دسته دارویی:

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

فسفومایسین از مشتقات فسفریک اسید است که با غیر فعال کردن آنزیم پیروویل ترانسفراز pyruvyl transferase که آنزیم حیاتی در سنتز دیواره سلولی باکتری هاست اثر باکتریوسیدال خود را اعمال می کند.فسفومایسین یک آنتی بیوتیک با طیف اثر وسیع می باشد که در کلیه و کبد تجمع می یابد و در درمان عفونت های غیر پیچیده دستگاه ادراری استفاده می شود.
فسفومایسین همچنین سمیت کلیوی و سمیت شنوایی ناشی از عوامل ضد تومور حاوی پلاتین را کاهش می دهد. فسفومایسین به سرعت جذب می شود. حجم ظاهری توزیع بین 90-180 لیتر می باشد. دفع فسفومایسین 39% به صورت داروی تغییر نیافته از طریق ادرار و 18% به صورت داروی تغییر نیافته از طریق مدفوع می باشد. نیمه عمر حذفی فسفومایسین 3 تا 8 ساعت می باشد.

اشکال دارو:

مقدار مصرف صحیح:

برای عفونت های غیر پیچیده دستگاه ادراری زنان: یک نوبت، یک ساشه 3 گرم در 90 تا 120 cc آب سرد حل کرده و میل نمایید.

عوارض جانبی دارو:

تهوع , سردرد , دردشکمی , گیجی , بثورات جلدی , اسهال , التهاب مخاط بینی , سوءهاضمه , پشت درد , درد , التهاب گلو , التهاب واژن , ضعف , قاعدگی دردناک.

تداخلات دارویی:

موارد منع مصرف:

شرایط نگهداری:

نکات مهم:

احتمال بروز عفونت ثانویه در مصرف طولانی مدت وجود دارد.
در صورت مصرف بلند مدت فسفومایسین احتمالر بروز عفونت های ثانویه قارچی و باکتریایی نظیر اسهال ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل و کولیت پسدوممبرانس وجود دارد. فسفومایسین را همیشه با آب سرد مخلوط کرده و میل کنید. به هیچ وجه فسفومایسین را به صورت خشک مصرف نکنید. فسفومایسین را می توانید بدون توجه به زمان صرف غذا مصرف نمایید.
بیماران ممکن است سردد، التهاب واژن، تهوع و اسهال را تجربه کنند. در صورت بروز علائم اسهال ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل شامل درد و کرامپ های شکمی، اسهال شدید، مدفوع آبکی، مدفوع خونی سریعاً پزشک خود را مطلع نمایید.
در صورت بروز واکنش های ازدیاد حساسیت شامل خس خس سینه، احساس فشار بر روی قفسه سینه، تب، خارش، سرفه شدید، تغییر رنگ پوست به آبی، تشنج، متورم شدن صورت، لب ها، زبان و یا گلو از مصرف آن خودداری کنید.