شناخت دارو: عبارت است از فاموتيدين در درمان زخم هاي خوش خيم معده و دوازدهه، زخم ناشي از برگشت محتويات معده به مري و سندرم زولينگر اليسون به كار مي رود.
دسته دارویی:
- داروهای گوارشی
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- اين دارو از طريق رقابت با هيستامين در سطح گيرنده هاي H2 در سلول هاي جداره اي، ترشح پايه اي اسيد معده و همچنين تحريك ترشح اسيد توسط غذا، پنتاگاستريل و ساير محرك هاي ترشح اسيد معده را مهار مي كند.
- اين دارو به سرعت ولي به طور ناقص 45 الی 40 درصد از مجراي گوارش جذب مي گردد و به ميزان كمي در اولين عبور كبدي خود متاليزه مي گردد. اتصال دارو به پروتئين هاي پلاسما كم است. اوج غلظت سرمي آن طي اثر دارو 12 الی 10 ساعت مي باشد. بيشتر دارو به صورت تغيير نيافته از كليه دفع مي گردد.
اشکال دارو:
- قرص، آمپول
مقدار مصرف صحیح:
- بزرگسالان: افزایش ترشح بیش از حد بیمارگونه یا پاتولوژیک اسید(مانند سندروم زولینگر الیسون و آدنومای مالتیپل اندوکرین): دوزاژ فاموتیدین در این بیماران وابسته به فرد و شرایط بیماری اوست. دوز شروع خوراکی در بزرگسالان 20 میلی گرم هر 6 ساعت است. ممکن است بعضی بیماران به دوز شروع بالاتری نیاز داشته باشند. مثلا در بعضی بیماران مبتلا به سندروم زولینگر الیسون تا 160 میلی گرم هر 6 ساعت نیز تجویز می شود.
- زخم دوازدهه:درمان سریع: 40 میلی گرم یک بار در روز هنگام خواب، اکثر بیماران طی 4 هفته درمان می شوند. رژیم 20 میلی گرم دو بار در روز نیز موثر است. درمان نگه دارنده: 20 میلی گرم 1 بار در روز هنگام خواب.
- زخم معده خوش خیم:(درمان کوتاه مدت) 40 میلی گرم خوراکی یک بار در روز هنگام خواب یا 20 میلی گرم وریدی هر 12 ساعت.
- بیماری رفلاکس معده به مری: 20 میلی گرم دو بار در روز برای حداکثر 6 هفته . در صورت وجود علایمی نظیر زخم همراه با GERD از 20 تا 40 میلی گرم از دارو دو بار در روز و برای حداکثر 12 هفته استفاده می شود.
- کودکان زخم دوازدهه:بالای 1 سال: خوراکی: 0.5 میلی گرم بر کیلوگرم در روز هنگام خواب یا به صورت منقسم دو بار در روز؛ حداکثر دوز 40 میلی گرم در روز تزریقی: 0.25 تا 0.5 میلی گرم بر کیلوگرم وریدی هر 12 ساعت و حداکثر 40 میلی گرم در روز.
- زخم معده: (درمان کوتاه مدت): بالای 1 سال: خوراکی: 0.5 میلی گرم بر کیلوگرم در روز هنگام خواب یا به صورت منقسم دو بار در روز؛ حداکثر دوز 40 میلی گرم در روز تزریقی: 0.25 تا 0.5 میلی گرم برکیلوگرم وریدی هر 12 ساعت و حداکثر 40 میلی گرم در روز بیماری رفلاکس معده به مری: (درمان کوتاه مدت): بالای 1 سال: خوراکی: 1 میلی گرم بر کیلوگرم در روز به صورت منقسم دو بار در روز و حداکثر 80 میلی گرم در روز تزریقی: 0.25 تا 0.5 میلی گرم بر کیلوگرم وریدی هر 12 ساعت و حداکثر 40 میلی گرم در روز 3 ماه تا 1 سال: 0.5 میلی گرم بر کیلوگرم دو بار در روز از فرم سوسپانسیون خوراکی برای حداکثر 8 هفته، کمتر از 3 ماه: 0.5 میلی گرم بر کیلوگرم 1 بار در روز از فرم سوسپانسیون خوراکی برای حداکثر 8 هفته.
عوارض جانبی دارو:
- سردرد، یبوست، گیجی، بی قراری، تحریک پذیری، گریه بی دلیل.
تداخلات دارویی:
- ریزدرونیت، سولفات باریم، مفلوکین، پازوپانیب، داساتینیب، جفیتینیب، سکرتین، متاکسالون، دیکلورفنامید، بک آمپی سیلین، نیکوتین.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، حساسیت به سایر داروهای این گروه
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- بيماراني كه به سايمتيدين عدم تحمل نشان مي دهند، ممكن است اين دارو را نيز تحمل نكنند.
- در صورت وجود عيب كار كبد يا كليه، با احتياط مصرف شود.
- به طور كلي مصرف داروهاي مسدد گيرنده H2 بندرت براي بيش از 8 هفته ضروري است. براي مصارف طولاني مدت اين داروها مطالعه اي صورت نگرفته است.
- كشيدن سيگار موجب كاهش اثر اين دارو مي شود.
- براي بيماران سالخورده يا مبتلا به نارسايي كبدي يا كليوي ممكن است به كاهش مقدار مصرف دارو نياز باشد.