ظروف بلورین یا پیرکس: عبارت است از برای تهیه ظروف بلور از سیلیس، كربنات سدیم، سولفات سدیم، خرده شیشه، دولومیت و فلدسپات (مواد معدنی) به عنوان مواد اولیه استفاده می‌شود. مخلوط این مواد در دمایی حدود 1500 درجه سانتی‌گراد ذوب می‌شود و مذاب حاصل در قالب‌هایی به شكل ظروف ریخته می‌شود و به این ترتیب ظروف بلورین تولید می‌شوند. بعضی از انواع بلور در مقابل ضربه مقاومند و به اصطلاح نشكن هستند. این خاصیت با نوعی عملیات حرارتی تنش‌زدایی ایجاد می‌شود. برای این منظور ظرف 620 تا 630 درجه حرارت می‌بیند و به حالت خمیر گونه در می‌آید و تحت فشار خاصی ناگهان سرد می‌شود. اصول تولید ظروف پیركس (مقاوم در برابر حرارت) تفاوتی با ظروف بلور معمولی ندارد. هنگام تهیه ظروف پیركس، افزودن نوعی ماده با نام تجاری «بوراكس» به مواد اولیه باعث می‌شود ضریب انبساط ظرف كم شود و در برابر حرارت مقاومت زیادی داشته باشد و ترك نخورد. این خاصیت باعث می‌شود كه ظروف پیركس علاوه بر سرو غذا، در پخت و پز نیز مورد استفاده قرار گیرند.
خواص ظروف چینی:
- ظروف بلوری مشكلی برای سلامتی ایجاد نمی‌كنند و به راحتی آلوده نمی‌شوند. از بدنه و خارج از ظروف هم به محتویات داخل ظروف دید كافی وجود دارد كه اینها از محاسن ظروف بلوری است. اما هنگام استفاده از این ظروف به خاطر داشته باشید كه نباید آنها را روی حرارت مستقیم قرار دهید. همچنین این ظروف نباید در معرض شوك حرارتی قرار بگیرند یعنی نباید آنها را بلافاصله سرد یا گرم كرد.
- استفاده از این نوع ظروف اگر از مواد خوب تهیه شده باشند، مانعی ندارد و کاملاً بهداشتی است، ولی در هنگام طبخ غذا در این گونه ظروف باید دقت شود که کوچکترین ترشحاتی، مانند قطرات آب با آن ها تماس پیدا نکند؛ در غیر این صورت، ممکن است خطراتی به بار آورد و ظرف منفجر شود. علاوه بر این، هنگام آشپزی با این ظروف باید احتیاط کرد تا از سوختگی پیشگیری شود؛ زیرا کار کردن با آنها کار دشواری است.
- این ظروف اگر لب پَر شوند موجب تجمع میكروب‌ها شده و دیگر نباید مورد استفاده قرار گیرند.