شناخت دارو: عبارت است از سووفلوران یک ماده بی هوشی خوش بو و غیر قابل اشتعال است. از داروی سووفلوران به عنوان یک بی هوش کننده استنشاقی برای القا و حفظ بی هوشی عمومی استفاده می‌شود.
دسته دارویی:
- بیهوش کننده های عمومی استنشاقی
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- سووفلوران سبب تغییر در فعالیت کانال های یونی عصبی، به خصوص گیرنده های انتقال دهنده نورونی سیناپسی از جمله نیکوتینیک استیل کولین، GABA و گیرنده های گلوتامات می شودسووفلوران یک اتر استنشاقی بیهوش کننده عمومی است که در خون محلولیت کمتری نسبت به ایزوفلوران یا هالوتان دارد، اما نسبت به دسفلوران این طور نیست.شروع اثر : ۲ تا ۳دقیقه، طول اثر: بسته به غلظت خونی، متابولیسم: کبدی (۳ تا ۵ درصد (از طریقCYP2E1 به هگزا فلوئورو ایزوپروپانول)، دفع: عمدتاً توسط بازدم تنفسی ؛ تنها 3.5 درصد دوز از طریق ادرار دفع می شود.
اشکال دارو:
- محلول استنشاقی
مقدار مصرف صحیح:
- نوزاد 0-1 ماه فول ترم: 3.3٪ در اکسیژن: 1 تا 6 ماه : 3٪ در اکسیژن، 6 ماه تا 3 سال : 8٪ در اکسیژن یا 2٪ با 65٪ N2O و 35٪ اکسیژن، 3 تا 12 سال : 2.5٪ در اکسیژن یا 2.5٪ با 65٪ N2O و 35٪ اکسیژن، 12 تا 25 سال : 2.6%در اکسیژن یا 1.4٪ با 65٪ N2O و 35٪ اکسیژن، 25 تا 40 سال : 2.1% در اکسیژن یا 1.1٪ با 65٪ N2O و 35٪ اکسیژن، 40-60 سال: 1.7% در اکسیژن یا 0.9٪ با 65٪ N2Oو 35٪ اکسیژن، 60 تا80 سال : 1.4% در اکسیژن یا 0.7٪ با 65٪ N2O و 35٪ اکسیژن.
عوارض جانبی دارو:
- سرفه , تهوع , استفراغ , خواب آلودگی , کاهش فشار خون , لرز , هایپرترمی بدخیم , برانگیختگی , برادیکاردی , اشکال در تنفس.
تداخلات دارویی:
- اکسپکتورانت , آمیودارون , پاپاورین , تیوریدازین , سیتالوپرام , سیزاپراید , فینگولیمود , کلوزاپین , آناگریلید , افاویرنز , فنتانیل , سدیم اکسی بات , اسپارفلوکساسین , وندتانیب , دولاسترون , دی اتیل پروپیون , مفلوکین , دوفتیلید , بپریدیل , لیز دگزامفتامین | لیس دکس آمفتامین , دوکساپرام , زایلومتازولین , آکریواستین + پسودوافدرین , گرپافلوکساسین , هالوفانترین , بداکیلین , بنزهیدروکدون/استامینوفن.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، استعداد ژنتیکی به هایپرترمی بدخیم
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- در صورت ابتلا بیمار به فلج فامیلی، دیستروفی عضلانی، میاستنی گراو، سندروم میاستنیک و سایر بیماری های عضلانی همراه با ضعف عضلانی، ضربه مغزی، افزایش فشار داخل جمجمه، اختلال کبدی یا کلیوی سووفلوران را باید با احتیاط فراوان به کار برد.
- این دارو باید توسط متخصص بی هوشی تجویز شود و وسایل لازم برای حفظ تنفس بیمار باید در دسترس باشد و در طول مدت مصرف دارو، وضعیت تنفسی و تهویه بیمار باید مورد توجه قرارگیرد.
- درهنگام استفاده از داروی سووفلوران ، فشار خون، درجه حرارت بدن، ضربان قلب، ریتم قلب، میزان اکسیژن و وضعیت تنفسی بیمار باید تحت کنترل و مراقبت باشد.
- این دارو در افراد مستعد از نظر ژنتیکی، مکن است سبب هایپرترمی بدخیم شود.
- به دلیل افزایش فاصله QT، تجویز آن در افراد مستعد از این نظر با احتیاط انجام شود.به دلیل اختلالات روانی – حرکتی تا 24 ساعت بعد از بی هوشی بیمار باید از انجام فعالیت های نیازمند هوشیاری و دقت اجتناب نماید.
- از مصرف الکل یا تضعیف کننده های CNS تا 24 ساعت بعد از بی هوشی باید خودداری شود.
- تا 24 ساعت پس از به هوش آمدن، از شیر دادن به کودک خودداری کنید.