شناخت دارو: عبارت است از این دارو در درمان لیشمانیوز احشایی (کالاآزار) و لیشمانیوز جلدی (سالک) مصرف می شود.

دسته دارویی:

• داروهای ضد پروتوزوآها

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• دفع این دارو در دو مرحله سریع و آهسته صورت می گیرد که مرحله آهسته آن احتمالاً به دلیل احیا شدن به آنتیموان سه ظرفیتی است.

اشکال دارو:

• ویال تزریقی

مقدار مصرف صحیح:

• بزرگسالان: در درمان لیشمانیوز احشایی ابتدا mg/kg/day 20 (تا حداکثر 850 mg/day) برای حداقل 20 روز مصرف می شود و تا دو هفته بعد از بهبود بیماری از نظر انگل شناسی ادامه خواهد یافت (طول دوره درمان متغیر است و به وضعیت بیمار بستگی دارد). در مراحل اولیه لیشمانیوز جلدی (بدون واکنش التهابی) مقدار 1 الی 3 میلی لیتر (معادل100 الی 300 میلی گرم آنتیموان) به صورت تزریق داخل ضایعه یا انفیلتراسیون مصرف می شود که در صورت نیاز، این مقدار یک یا دو بار دیگر با فواصل 1 الی 2روز تکرار می شود. در صورت نیاز به درمان سیستمیک (زخم های شدید) mg/kg/day 10-20 به صورت تزریقی مصرف میشود که تا چند روز بعد از بهبود بیماری از نظر بالینی و انگل شناسی ادامه خواهد یافت. در درمان لیشمانیوزجلدی، مخاطی mg/kg/day 20 در یک نوبت برای حداقل 4 هفته تزریق خواهد شد که در صورت بروز علائم مسمومیت یا عدم پاسخگویی کافی بیماری می توان این مقدار را به 10 الی 15 mg/kg هر 12 ساعت تغییرداد.
• کودکان: مقدار مصرف مانند بزرگسالان است، اما حداکثر مقدار مصرف کودکان تاmg/day 600 می باشد.

عوارض جانبی دارو:

• ترکیبات آنتیموان ممکن است موجب بروز عوارض قلبی یا کبدی شوند. عوارضی که به ویژه با تزریق وریدی سریع دارو همراه هستند، عبارتند از سرفه درد قفسه سینه، درد در بازوان، استفراغ، درد شکم، از حال رفتن، وکلاپس. نشت دارو به بافت های اطراف هنگام تزریق بسیار دردناک خواهد بود. واکنش های حساسیتی پس از چند بار تزریق دارو ممکن است بروز کند که شامال بثورات جلدی و کهیر، تغییر صدا و کلاپس خواهد بود.

تداخلات دارویی:

• Injection: (Equivalent to 100 mgPentavalent Antimony)/ml.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن همچنین این دارو در عیب شدید کار کلیه نباید مصرف شود.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• این دارو در بیمارانی که اخیراً سایر ترکیبات آنتیموان را دریافت داشته ونیز در بیمارانی که الکتروکاردیوگرام آنها غیر طبیعی است، باید با احتیاط فراوان مصرف می شود.
• تزریق وریدی این دارو به آهستگی صورت گیرد و در صورت بروز علایم عدم تحمل آنتی موال یا مسمومیت با آن، مصرف دارو را باید قطع کرد.
• از آنجا که هنگام تزریق استیبوگلوکونات سدیم احتمال بروز شوک آنافیلاکتیک وجود دارد، باید تمهیدات لازمم برای مقابله با این عارضه آماده باشد. تزریق عضلانی این دارو بسیار دردناک خواهد بود و تزریق وریدی آن نیز با ترومبوفلبیت همراه است .از این رو دارو باید با کمک یک سوزن نازک در ورید تزریق شود.
• در صورت بروز سرفه، استفراغ یا درد درناحیه جناق سینه هنگام تزریق وریدی مصرف دارو باید بلافاصله قطع کرد.
• در صورتی که دوره درمان کامل نشود، احتمال بازگشت بیماری وجود خواهد داشت.