مشخصات: گیاهی است از خانواده ی Myrtaceae، درختچه ای دارد همیشه سبز. برگهای آن بدون کرک یا پوشیده از کرک میباشد. گلهای آن خیلی معطرند. میوه ی آن گوشتی در ابعاد زیتون و شبیه انار کوچک است که دانه ها در گوشت میوه قرار دارند مانند حبه ی انگور در بالای میوه شبیه انار تاج قرار دارد که تا آخر باقی میماند و رنگ میوه قرمز یا زرد و طعم آن شیرین است. این درختچه بومی آمریکای حاره و نیمه حاره است و در آمریکای مرکزی پروو – برزیل می روید و به ایران وارد شده و به طور پرورشی در شمال و جنوب ایران کاشته می شود.

ترکیب شیمیایی برگ درختچه گواوا: اسانس روغنی فرار – اوژنول – بتا سیتوسترول – گیجاوالیک اسید – ماسلی نیک اسید یاکراتگولیک اسید و یک اسید نامعین.

ترکیب شیمیایی: در هر صد گرم میوهی رسیده ی خام آن مواد زیر وجود دارد: آب ۸۲ درصد – پروتئین 0.80 گرم – روغن ثابت 0.6 گرم – هیدرات کربن ۱۵ درصد – خاکستر 0.6 گرم – کلسیم ۲۳ میلیگرم – فسفر ۴۲ میلیگرم – آهن 0.90 میلیگرم سدیم ۴ میلیگرم – پتاسیم ۲۸۹ میلیگرم – تیامین 0.05 میلیگرم رایبوفلاوین 0.05 میلیگرم – نیاسین 2.1 میلیگرم – اسانس روغنی فرار – اورژنول – تانن – تری ترپینوئید – پکتین شامل دی گالاکتورونیک اسید و الآرابینوزودی گالاکتوز، ویتامین ها: ۲۸۰ واحد بین المللی – B و C ۲۴۲ میلیگرم در میوه ی گواوا وجود دارد.

خواص:

1. میوه ی رسیده و خشک آن برای معالجه اسهال خونی مصرف می شود.
2. آب فشرده ی آن را بخورید تونیک است سینه را نرم میکند برای درمان دیابت مفید می باشد.
3. برگ تازه ی آن را در دهان خوب بجوید و ضماد کنید. برای قطع خونریزی زخم و بهبود آن مفید است.
4. آب جوشانده ی برگ آن را بنوشید. قاعده آور است، اسهال را بند می آورد، درد معده را تسکین می دهد.
5. پوست آن را بجوشانید و آب صاف کرده اش را بنوشید قاعده آور است برای تسکین درد معده مفید می باشد.
6. برگ آن را بجوشانید تا آبش غلیظ شود. آب غلیظ صاف کرده ی آن در استعمال خارجی برای درمان جرب و زخم ها به کار می رود.