شناخت دارو: عبارت است از توپیرامات یکی از داروهای پرمصرف از گروه داروهای ضد صرع می باشد که به تنهایی یا همراه با داروهای دیگر در کنترل حملات تشنجی صرع در بزرگسالان و کودکان بکار می رود. تشنج يك حمله ي عصبي ناشي از اختلال در فعاليت الكتريكي مغز مي باشد. توپیرامات با کاهش جریان الکتریکی غیر طبیعی سلول های مغزی به کنترل این حملات کمک می نماید.
دسته دارویی:
- داروهای ضد صرع
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- مکانیسم دقیق اثرات ضد تشنج و دیگر اثراتتوپیرامات هنوز شناخته نشده است. هرچند با این حال، مطالعات پیش بالینی چهار ویژگی که ممکن است به اثر توپیرامات برای صرع مربوط باشد را نشان داده است.
- شواهد الکتروفیزیولوژیک و بیوشیمیایی نشان می دهد که توپیرامات، در غلظت دارویی مربوطه کانال های سدیمی وابسته به ولتاژ را مهار می کند، سبب افزایش فعالیت انتقال دهنده عصبی گاما آمینوبوتیرات در برخی زیر گروه های گیرنده GABA-A می شود، زیر گروه AMPA/kainate از گیرنده گلوتامات را آنتاگونیزه می کند، و آنزیم کربنیک انهیدراز، بخصوص ایزوزیم های II و IV را مهار می کند.
- توپیرامات یک داروی ضدتشنج است که در درمان صرع و میگرن کاربرد دارد. توپیرامات کانال های کلراید GABA فعال شده را افزایش می دهد.
- جذب توپیرامات سریع است. حداکثر غلظت پلاسمایی پس از حدود دو ساعت بدست می آید. توپیرامات تحت متابولیسم وسیعی قرار نمی گیرد. توپیرامات عمدتاً بصورت تغییر نیافته از طریق ادرار دفع می گردد. توپیرامات 13 تا 23% به پروتئین های پلاسما متصل می گردد. نیمه عمر توپیرامات 19 الی 23 ساعت می باشد.
اشکال دارو:
- قرص
مقدار مصرف صحیح:
- مقدار مصرف معمول بعنوان ضد تشنج: بزرگسالان: قرص های معمولی: تک درمانی (درمان شروع حملات تشنجی پارشیال یا تشنج کلونیک تونیک عمومی اولیه): مقدار توصیه شده:400 mg خوراکی در روز در دو مقدار منقسم 200 mg ، هر مقدار مصرف با تیتراسیون بدست می آید: هفته 1: 25 mg خوراکی صبح و 25 mg خوراکی عصر هفته 2: 50 mg خوراکی صبح و 50 mg خوراکی عصر هفته 3: 75mg خوراکی صبح و 75mg خوراکی عصر هفته 4: 100 mg خوراکی صبح و 100 mg خوراکی عصر هفته 5: 150 mg خوراکی صبح و 150 mg خوراکی عصر هفته 6: 200 mg خوراکی صبح و 200mg خوراکی عصر.
- مقدار مصرف معمول بعنوان ضد تشنج: کودکان: قرص های معمولی: تک درمانی (بیماران 2 سال تا زیر 10 سال): (درمان شروع حملات تشنجی پارشیال یا تشنج کلونیک تونیک عمومی اولیه): بر اساس وزن مقدار مصرف تعیین می شود: جدول تیتراسیون: هفته 1 : 25 mg خوراکی 2 بار در روز عصرها، هفته 2: (در صورت تحمل مقدار مصرف در هفته 1): 25 mg 2 بار در روز سپس مقدار مصرف می تواند از 25 تا 50 mg خوراکی در روز هر هفته افزایش یابد (در صورت تحمل) تیتراسیون تا رسیدن به حداقل مقدار نگهدارنده باید طی 5 تا 7 هفته صورت پذیرد. مقدار نگهدارنده نهایی: برای کودکان 2 الی 10 سال با نهایتاً 11 کیلوگرم وزن: حداقل: 150 mg در روز حداکثر: 250 mg در روز برای کودکان 2 الی 10 سال با 12 تا 22 کیلوگرم وزن: حداقل:200 mg در روز حداکثر:300 mg در روز برای کودکان 2 الی 10 سال با 23 تا 31 کیلوگرم وزن: حداقل: 200 mg در روز حداکثر: 350 mg در روز برای کودکان 2 الی 10 سال با 32 تا 38 کیلوگرم وزن: حداقل: 250 mg در روز حداکثر: 350 mg در روز برای کودکان 2 الی 10 سال با وزن بیش از 38 کیلوگرم: حداقل: 250 mg در روز حداکثر: 400 mg در روز.
قبل از مصرف دارو:
- در صورت بارداری یا اقدام به بارداری و شیردهی پزشک خود را مطلع نمایید.
- در صورت سابقه مشکلات کلیوی، کبدی و حساسیت دارویی به پزشک خود اطلاع دهید.
- از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه داروهای مصرفی خود در اختیار پزشک یا داروساز خود قرار دهید.
عوارض جانبی دارو:
- درد قفسه سینه، خشکی دهان، یبوست، گیجی، خستگی مفرط، پادرد، سرگیجه، افسردگی، اسهال، ضعف، گز گزاندام ها، تب، افزایش تونیسیته عضلات، اضطراب، بی اشتهایی، حالت خواب آلودگی، عدم هماهنگی عضلات، گلوکوم.
تداخلات دارویی:
- آمی تریپتیلین، اتینیل استرادیول، دروسپیرنون، ارگوتامین سی، ایپراتروپیوم بروماید، بلادونا پی بی، پروماتزین، پیموزاید، تری هگزی فنیدیل، پروپرانولول، گلوتازون، دی هیدروارگوتامین، دیلتیازم، فنی توئین، لیتیم کربنات، هیدروکلروتیازید، ونلافاکسین، دی سیکلومین، رانیتیدین، زولپیدم، زونیساماید، فلوتیکازون پروپیونات، لوراتادین، لوونورژسترول، مدروکسی پروژسترون، هماتروپین، والپروات سدیم، کلوزاپین، سولیفناسین، برکسی پیپرازول، رانولازین، متازولامید، سیکلیزین، سدیم اکسی بات، پروسیکلیدین، اتینیل استرادیول، کنتراسپتیو تری فازیک، پرومازین، آسناپین، یولی پریستال، مکلیزین، آزاتادین، کاربینوکسامین، کلرسیکلیزین + پسودوافدرین، دکس کلرفنیرامین، دوکسیلامین، فلاووکسات، گلیکوپیرولات، مپنزولات، مولیندون، فنین دامین، تریمپرازین، تریپل انامین، تریپرولیدین، تروسپیوم، دینوژست، کلرسیکلیزین + فنیل افرین، برم فنیرامین، کلورسیکلایزین، برومازپام، فلوربتاپیر F18، دینسترول.
موارد منع مصرف:
- به تاریخ انقضای داروی توپیرامات (Topiramate) توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام شده است، از مصرف آن خودداری کنید.
- هرگز داروی توپیرامات را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
شرایط نگهداری:
- دارو را دور از دسترس کودکان نگه دارید.
- دارو را در جایی خشک و خنک و به دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه دارید.
نکات مهم:
- بررسی پاسخ درمانی مانند نوع تشنج، دفعات، شدت و فاصله حملات.
- بررسی وضعیت آب و الکترولیت ها (به ویژه سطح بی کربنات سرم در ابتدای درمان و به صورت دوره ای).
- پایش سطح کراتینین سرمی، علائم اسیدوز و مشکلات ناشی از اسیدوز طولانی مدت (مانند تشکیل سنگ کلیه، تجمع کلسیم در کلیه، نرمی یا پوکی استخوان، کاهش رشد یا کاهش وزن در کودکان)
- پایش سطح آمونیاک سرمی در بیمارانی که دچار لتارژی، استفراغ و تغییر وضعیت ذهنی شده اند.
- اندازه گیری فشار داخلی چشم و علایم گلوکوم با زاویه بسته ثانویه و پایش اختلالات چشمی
- پایش از نظر وجود علائم افسردگی، افکار خودکشی و تغییرات خلقی.
- بررسی تغییرات وزن یا رفتارهای غذایی به صورت دوره ای (در بیماران مبتلا به اختلال خوردن یا دارای ریسک فاکتور آن).
- آموزش نکات ایمنی در مواجهه با حملات تشنج به بیمار.