کاربر

توفاسیتینیب (Tofacitinib)

بیماری ها ، داروها ، تشخیص ، درمان و ...

شناخت دارو: عبارت است از توفاسیتینیب مهارکننده ژانوس کیناز (گروهی از آنزیم های داخل سلولی که در مسیرهای پیام رسان دخالت دارند) است که بر خون سازی و عملکرد سلول های ایمنی تأثیر می گذارد. داروی توفاسیتینیب توسط سازمان غذا و دارو آمریکا برای درمان آرتریت روماتوئید متوسط تا شدید در افرادی که به اندازه کافی به متوترکسات پاسخ نداده اند یا کسانی که متوترکسات را تحمل نمی کنند، تایید شده است. علاوه بر آرتریت روماتوئید، داروی توفاسیتینیب در آزمایشات بالینی برای پیشگیری از رد پیوند نیز مطالعه شده است و در حال حاضر در حال بررسی برای پسوریازیس است. عوارض شناخته شده این دارو شامل تهوع و سردرد و همچنین عوارض جدی تر ایمنی و خونی است.

دسته دارویی:

  • مهار کننده های ایمنی (داروهای آنتی روماتوئید)

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

  • توفاسیتینیب آنزیم های ژانوس کیناز (JAK) را مهار می کند (آنزیم های داخل سلولی که در تحریک خون سازی و عملکرد سلول های ایمنی از طریق مسیر پیام رسان دخالت دارند). JAK ها در پاسخ به سایتوکین های خارج سلولی (پیام رسان فاکتور رشد)، مبدل های پیام و فعال کننده های رونویسی (STATS) (که بیان ژن و فعالیت داخل سلولی را تنظیم می کنند) را فعال می کند. مهار JAK باعث جلوگیری از بیان ژن توسط سایتوکین ها (فاکتور رشد) و فعالیت داخل سلولی سلول های ایمنی بدن، کاهش حرکت سلول های قاتل طبیعی CD16 / 56 +، ایمونوگلوبولین G، ایمونوگلوبولین M، ایمونوگلوبولین A و پروتئین واکنشی C و افزایش سلول های B می شود.توفاسیتینیب التهاب موجود در آرتریت روماتوئید را با مهار ژانوس کیناز های مرتبط با مسیرهای پاسخ دهی به التهاب، مورد هدف قرار می دهد.جذب: خوراکی، فرم سریع رهش: جذب سریع (74%)، حجم توزیع: 87 لیتر، اتصال به پروتئین: تقریبا 40%، متابولیسم: کبدی (70%). تبدیل به متابولیت های فعال توسط CYP3A4 و CYP2C19. نیمه عمر حذف: تقریباً 3 ساعت (سریع رهش)، تقریبا 6 ساعت (آهسته رهش)، دفع: عمدتا از طریق ادرار (30%) به صورت داروی بدون تغییر، مطالعه بیشتر: معرفی و شناخت انواع اشکال دارویی.

اشکال دارو:

  • قرص

مقدار مصرف صحیح:

  • آرتریت روماتوئید: به عنوان درمان خط دوم برای آرتریت روماتوئید فعال متوسط تا شدید در بیماران با پاسخ ناکافی یا عدم تحمل متوترکسات تجویز می شود. ممکن است به عنوان درمان تک دارویی یا در ترکیب با متوترکسات یا دیگر DMARD های غیر بیولوژیکی استفاده شود. قرص: 5 میلی گرم خوراکی دو بار در روز. قرصه ای پیوسته رهش: 11 میلی گرمی  خوراکی در روز.
  • آرتریت پسوریاتیک: جهت درمان آرتروز فعال پسوریازیس که پاسخ ناکافی یا عدم تحمل متوترکسات یا سایر DMARD ها را داشته است، تجویز می شود.
  • دوز توصیه شده در ترکیب با DMARD های غیر بیولوژیک: قرص: 5 میلی گرم خوراکی دو بار در روز. قرص های پیوسته رهش: 11 میلی گرمی خوراکی در روز.
  • اختلالات کلیوی: خفیف: نیازی به تنظیم دوز نیست. متوسط تا شدید: بیش از 5 میلی گرم در روز تجویز نشود.
  • اختلالات کبدی: خفیف: نیازی به تنظیم دوز نیست. متوسط تا شدید: بیش از 5 میلی گرم در روز تجویز نشود. شدید: توصیه نمی شود.

عوارض جانبی دارو:

  • فشار خون بالا , اسهال , سردرد , عفونت ادراری , عفونت های کلی , لنفوسیتها <500 در هر میلی متر مکعب.

تداخلات دارویی:

  • تیموگلوبولین , تیوگوانین , دانوروبیسین , فلودارابین فسفات , لوموستین , ملفالان , کاربامازپین , دورزولامید +تیمولول , فلورواوراسیل , تاکرولیموس , مایکوفنولات موفتیل , روکسولیتینیب , روفلومیلاست , پردنیزولون , نلفیناویر , زیلوتون , پردنیزون , تیوتپا , پاسیروتاید , داساتینیب , ایبریتومومب تیوکستان , توسیتومومب , تیپراناویر , آباتاسپت , کارموستین , فلوکسوریدین , پرالاترکسات , بلیناتومومب , نیکاردیپین , آپالوتامید , کلوفارابین , نلارابین , بنداموستین , کوبیسیستات , دلاویردین , باسی لیکسی مب , داکلیزومب , افلیبرسپت , پمترکسد | پمترکسید , باریسیتینیب , برتیلیوم , ترابکتدین , دوولیزیب , تمسیرولیموس , واکسن مننگوکوک کنژوگه , اوستکینومب , برودالومب , گوسلکومب , آکسیکابتاگان سیلولوسل , ودولیزوماب , افاتوموماب , اکرلیزوماب , دوپیلوماب , آلمتوزوماب , اولیندومایسین , کانابیدیول , سیلتوکسی مب | سیلتوکسیماب , برنتوکسی مب , فم تراستوزومب , اکولیزومب , نیراپاریب.

موارد منع مصرف:

  • ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن.

شرایط نگهداری:

  • در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

  • مرتبط با عوارض جانبی، سرکوب مغز استخوان: کاهش لنفوسیت ها (لنفوسيتوپني)، کاهش نوتروفیل ها (نوتروپني) (کمتر از 2،000 سلول در ميلي متر مکعب) و کم خونی حین درمان با توفاسیتینیب مشاهده شده است. تعداد لنفوسیت های کمتر از 500 سلول در میلی متر مکعب با افزایش شیوع عفونت های درمان شده و جدی همراه بوده است.
  • در بیماران با لنفوسیت کمتر از 500 سلول در هر میلی متر مکعب خون، درمان با توفاسینیب نباید آغاز شود. تعداد لنفوسیت ها در شروع درمان و هر 3 ماه باید بررسی شود. تعداد پلاکت ها و هموگلوبین باید در ابتدای درمان و سپس 4 تا 8 هفته پس از شروع دارو درمانی و بعد از آن هر 3 ماه، کنترل شود.
  • اثرات قلبی عروقی: در آزمایشات بالینی کاهش میزان ضربان قلب و افزایش فاصله PR با توفاسیتینیب گزارش شده است. در بیماران مبتلا به ضربان قلب کمتر از 60 بار در دقیقه، اختلالات هدایت جریان الکتریکی قلب، سنکوپ یا آریتمی، بیماری های ایسکمیک قلبی (کاهش اکسیژن رسانی به قلب)، نارسایی قلبی یا دریافت همزمان درمان شناخته شده برای کاهش ضربان قلب یا طولانی شدن فاصله PR، احتیاط شود.
  • سوراخ شدن لوله گوارش: در بیماران با خطر بالای سوراخ شدن لوله گوارش با احتیاط مصرف شود. سوراخ شدن لوله گوارش در کارآزمایی های بالینی گزارش شده است. علائم شکمی در بیماران دریافت کننده توفاسیتینیب سریعا مورد ارزیابی قرار گیرد.
  • سمیت کبدی: افزایش میزان آنزیم های کبدی در بیماران مصرف کننده توفاسیتینیب در مقایسه با دارونما مشاهده شده است. نظارت بر عملکرد کبد به طور منظم توصیه می شود. اگر عارضه آسیب کبدی مشکوک به مصرف دارو باشد، درمان باید قطع شود.
  • عفونت: بیماران دریافت کننده توفاسیتینیب در معرض خطر ابتلا به عفونت های جدی قرار دارند که ممکن است منجر به بستری شدن در بیمارستان و یا مرگ و میر شود. عفونت اغلب در بیماران دریافت کننده همزمان عوامل سرکوب کننده ایمنی (مانند متوترکسات یا کورتیکواستروئیدها) ایجاد می شود.
  • سل ریوی فعال (ریوی یا خارج ریوی)، بیماری های قارچی تهاجمی (از جمله کریپتوکوکوز و پنوموسیستوز)، بیماری های ویروسی (شامل هرپس زوستر یا زونا) یا سایر عفونت های فرصت طلب (از جمله کاندیدیازیس مری، هرپس زوستر مولتی متروماتوم، عفونت های سیتومگالوویروس، عفونت ویروس BK و لیستروئید) در بیماران دریافت کننده توفاسیتینیب گزارش شده است.
  • بیماران باید از جهت پیشرفت علائم عفونت در طی دوره درمان با توفاسیتینیب و بعد از آن، به طور دقیق تحت کنترل قرار گیرند. اگر عفونت جدی ایجاد شود، دارو درمانی تا زمان کنترل عفونت قطع شود. قبل از شروع درمان در بیماران مبتلا به عفونت مزمن و عود کننده، خطرات و مزایای درمان با توفاسیتینیب به دقت بررسی شود.
  • شایع ترین عفونت های جدی گزارش شده شامل پنومونی، سلولیت، عفونت های دستگاه ادراری، دیورتیکولیت، آپاندیسیت و عفونت های تبخال است، اگرچه ممکن است عفونت های جدی دیگری نیز رخ دهد. واکنش زودهنگام عفونت های ویروسی (مثلا هرپس زوستر) در آزمایشات بالینی مشاهده شده است. بروز واکنش هپاتیت ویروسی مزمن ناشناخته است.
  • خطر بروز هرپس زوستر با توفاسیتینیب افزایش می یابد؛ به نظر می رسند موارد شایع تری از ابتلا به هرپس زوستر در کشورهای آسیایی وجود دارد. در بیمارانی که در معرض ابتلا به سل هستند، بیماران با سابقه عفونت جدی یا فرصت طلب، مصرف همزمان داروهای سرکوب کننده ايمنی، همراه با شرایط ابتلا به عفونت ها (به عنوان مثال دیابت)، یا بیماراني که در مناطق با شیوع بالای عفونت ها (به عنوان مثال، بلستومیکوز، کوکسیدیودومایکوز، هیستوپلاسموز) ساکن هستند یا به آنجا سفر کرده اند، با احتیاط مصرف شود. در بیماران مبتلا به عفونت های فعال، از جمله عفونت های موضعی، درمان با توفاسیتینیب شروع نشود.
  • بیماری های بینابینی ریوی: بیماری های بینابینی ریوی گزارش شده اند. در بیماران مبتلا به بیماری های بینابینی ریوی یا دارای سابقه این بیماری ها، با احتیاط مصرف شود.
  • اختلالات چربی خون: افزایش در پارامترهای چربی (به عنوان مثال، کلسترول تام، LDL و HDL کلسترول) در بیماران دریافت کننده توفاسیتینیب مشاهده شده است. حداکثر افزایش چربی در طی 6 هفته از شروع دارو درمانی می باشد. ارزیابی چربی خون 4 تا 8 هفته پس از شروع درمان با توفاسیتینیب انجام شود و درمان های لازم صورت گیرد.
  • بدخیمی: لنفوم و سایر بدخیمی ها در بیماران دریافت کننده توفاسیتینیب گزارش شده است. شایعترین نوع بدخیمی هایی که مشاهده شده در ریه، پستان، معده، کولورکتال، سلول های کلیه، پروستات، لنفوم، پانکراس و ملانوم بدخیم بوده است.
  • سل: سل ریوی (ریوی یا خارج ریه) در بیماران دریافت کننده توفاسیتینیب گزارش شده است. بیماران باید قبل و بعد از درمان برای عوامل خطر سل و عوامل عفونی فعال یا پنهان (با یک آزمایش پوستی توبرکولین)
  • مورد ارزیابی قرار گیرند.
  • درمان سل پنهان باید قبل از شروع درمان با توفاسیتینیب، آغاز شود. بیماران با آزمایش های پوستی منفی توبرکولین باید در طول درمان به طور مداوم جهت بیماری سل مورد ارزیابی قرار گیرند. توفاسیتینیب در بیمارانی که در مناطق شایع جهت ابتلا به سل ریوی ساکن هستند، با احتیاط استفاده شود.
  • مرتبط با بیماری، دیابت: در بیماران مبتلا به دیابت با احتیاط مصرف شود.
  • اختلال کبدی: استفاده از این دارو در بیماران مبتلا به اختلالات شدید کبدی توصیه نمی شود؛ در بیماران مبتلا به اختلال کبدی متوسط کاهش دوز مصرفی انجام شود.
  • بیماری ریوی: بیماران مبتلا به سابقه بیماری مزمن ریه یا افرادی که بیماری ریوی پیشرفته دارند ممکن است بیشتر در معرض عفونت باشند. با احتیاط استفاده شود.
  • اختلال کلیوی: کاهش دوز مصرفی در بیماران با اختلال متوسط یا شدید کلیوی، انجام شود.
  • مرتبط با داروها، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی: توفاسیتینیب همراه با سایر داروهای قوی سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن (مانند آزاتیوپرین، تاکرولیموس و سیکلوسپورین) به خاطر اثرات شدید سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن، نباید مصرف شود.
  • داروهای تعدیل کننده ایمنی طبیعی: توفاسیتینیب همراه با این داروها نباید مصرف شود.
  • افراد خاص
  • بیماران آسیایی: با احتیاط در بیماران آسیایی استفاده شود؛ عوارض جانبی (به عنوان مثال، تبخال، عفونت های فرصت طلب، کاهش گلبول های سفید خون، بيماری بينابيني ريوی ، افزايش ترانس آمينازها) در این افراد بیشتر مشاهده شده است.
  • سالمندان: با احتیاط در بیماران سالمند استفاده شود، خطر شیوع عفونت در سالمندان بیشتر است.برخی از عفونت های ویروسی مانند هرپس زوستر (زونا) با مصرف داروی توفاسیتینیب دوباره فعال می شوند. بیمار باید در صورت سابقه ابتلا به عفونت هرپس زوستر پزشک خود را مطلع کند.
  • آزمایش هپاتیت B یا C ممکن است انجام شود. عفونت هپاتیت B یا C ممکن است در طول دوره درمان بدتر شود.
  • قبل از شروع مصرف داروی توفاسیتینیب، کلسترول و قند خون بیماران بررسی شود.
  • بیماران قبل از هر واکسن باید با پزشک خود صحبت کنند. استفاده از این دارو ممکن است احتمال عفونت را بالا ببرد یا واکسن را بی اثر کند.
  • دست ها مکررا شسته شود. بیمار از افراد مبتلا به عفونت، سرماخوردگی یا آنفولانزا دور باشد.
  • توفاسیتینیب ممکن است باعث مشکلات باروری شود. بیماران هنگام مصرف این دارو و تا یک ماه پس از قطع مصرف آن باید از روش های پیشگیری از بارداری استفاده کنند.
  • اگر بیمار هنگام مصرف این دارو و یا در عرض یک ماه پس از آخرین دوز مصرفی باردار شد، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهد.به دلیل احتمال سقط جنین در بارداری منع مصرف دارد
  • نقص مادرزادی و سقط جنین در طول دوره درمان آرتریت روماتوئید گزارش شده است. برخی از منابع توصیه می کنند از مصرف دارو در زنان باردار اجتناب شود تا زمانیکه اطلاعات بیشتری در دسترس باشد.
  • کارخانه سازنده توصیه می کند که زنان در سنین باروری از روش های موثر و قابل اطمینان کنترل بارداری در طی دوره درمان و حداقل یک ماه پس از اتمام درمان، استفاده کنند.ترشح توفاسیتینیب در شیر مادر مشخص نیست. طبق گفته کارخانه سازنده، تصمیم به ادامه دادن یا قطع تغذیه با شیر مادر در طول درمان، باید با در نظر گرفتن مزایای تغذیه با شیر مادر برای نوزاد و مزایای درمان برای مادران، انجام شود.
  • بعضی از منابع توصیه می کنند از مصرف این دارو در زنان شیرده اجتناب شود تا اطلاعات بیشتری در دسترس باشد.
error: محتوا محافظت شده می باشد.