شناخت دارو: عبارت است از اين دارو براي بهبود موقت احتقان بيني و سينوس ها، عطسه ها و آبريزش از بيني ناشي از سرماخوردگي و رينيت آلرژيك مصرف مي شود.

دسته دارویی:

• آنتی هیستامین ها

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• كلرفنير امين با اثر بر روي گيرنده هاي H1 اثرات هيستامين را مهار مي كند. اثرات ضد موسكاريني اين دارو تا حدي سبب خشك شدن مخاط بيني مي شود. فنيل امين بر روي گيرنده هاي آلفا آدرنرژيك مجاري تنفسي اثر كرده و با ايجاد تنگي عروق موجب رفع احتقان مي شود. فنيل پروپانولامين اثر تحريكي بر روي CNS دارد.
• كلرفنيرامين و فنيل پروپانولامين از مجراي گوارشي به خوبي جذب مي شوند. اما جذب فنيل افرين زياد نيست. متابوليسم دارو در مجراي گوارشي و كبد صورت مي گيرد. دفع آن كليوي است.

اشکال دارو:

• قرص و کپسول ژلاتینی نرم

مقدار مصرف صحیح:

• در بزرگسالان سه تا چهار قرص در روز و در کودکان 12 الی 6 سال حداکثر 3 الی 2 قرص در روز مصرف می شود.

عوارض جانبی دارو:

• عوارض شايع آن شامل غليظ شدن ترشحات نايژه و بروز سرفه هاي خشك مي باشد. احتمال بروز تاري ديد، اغتشاش شعور، دفع دشوار يا دردناك ادرار، سرگيجه و خشكي دهان وجود دارد.
• در خردسالان عوارض جانبي اين دارو به خصوص اثر آنتي موسكاريني بيشتر ديده مي شود. در سالخوردگان احتمال بروز واكنش هاي متناقض مثل تهييج پذيري نيز وجود دارد. در سالخوردگان احتمال بروز خشكي دهان، عفونت هاي كانديدياز دهاني و همچنين احتمال اسپاسم، توهم و تشنج وجود دارد.
• احتمال بروز خواب آلودگي يا سرگيجه وجود دارد.
• براي كاهش عوارض گوارشي، با غذا، آب و يا شير مصرف شود.
• اين دارو ممكن است علائم مسموميت گوشي ناشي از ساليسيلاتها را بپوشاند.
• استفاده طولاني مدت از اين دارو مي تواند منجر به وابستگي گردد.

تداخلات دارویی:

• احتمال بروز تداخل هاي با گليكوزيدهاي قلبي (ديژيتال) وجود دارد كه منجر به آريتمي قلبي مي گردد. مسدود كننده هاي گيرنده هاي بتا مي توانند باعث افزايش فشارخون ناشي از اين دارو گردند. مصرف همزمان اين دارو بزرگسالان رزرپين اثر اين دارو را كاهش مي دهد. مصرف همزمان داروهاي مهار كننده مونوآمين اكسيداز (MAO) با اين دارومي تواند باعث تشديد اثر موسكاريني و مضعف CNS داروهاي ضد هيستامين شده و با افزايش اثر فنيل پروپانولامين باعث طولاني شدن و تشديد تحريك قلبي گردد.

موارد منع مصرف:

1. این دارو در بارداری جزو گروهC می باشد و مصرف در دوران بارداری طبق نظر پزشک متخصص مجاز می باشد.
2. این دارو در شیر مادر ترشح می شود، لذا مصرف آن در زمان شیردهی توصیه نمی شود.

شرایط نگهداری:

• دارو را در دمای کمتر از 25 درجه سانتی گراد، دور از نور و رطوبت و در بسته بندی اصلی خود نگهداری کنید. همچنین دارو را دور از دسترس اطفال نگهداری کنید.

نکات مهم:

• این دارو را طبق دستور پزشک از طریقخوراکی مصرف کنید. اگر خود درمانی می کنید، تمام دستورالعمل های روی بسته محصول را دنبال کنید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید. در صورت بروز ناراحتی معده ممکن است این دارو همراه با غذا مصرف شود. مایعات فراوان بنوشید مگر اینکه پزشکتان دستور دیگری بدهد. اگر از شکل مایع این دارو استفاده می کنید، دوز را با استفاده از دستگاه اندازه گیری قاشق مخصوص اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید، زیرا ممکن است دوز مناسب را دریافت نکنید. اگر شکل مایع شما یک سوسپانسیون است، قبل از هر نوبت بطری را به خوبی تکان دهید. از خرد کردن یا جویدن قرص یا کپسول با رهش طولانی خودداری کنید. انجام این کار می تواند تمام دارو را به یکباره آزاد کند و خطر عوارض جانبی را افزایش دهد. همچنین، قرص های با رهش طولانی را تقسیم نکنید، مگر اینکه دارای خط امتیاز باشند و پزشک یا داروساز به شما بگوید این کار را انجام دهید. قرص را به طور کامل یا خرد شده بدون خرد کردن یا جویدن ببلعید.
• اگر ازقرص های جویدنی استفاده می کنید، هر قرص را قبل از قورت دادن کاملاً بجوید.
• اگر از محصولی استفاده می کنید که برایحل شدن در دهان ساخته شده است (قرص/ نوار)، قبل از دست زدن به دارو، دستان خود را خشک کنید. هر دوز را روی زبان بگذارید و اجازه دهید کاملاً حل شود، سپس آن را با بزاق یا آب ببلعید.
• دوز بر اساس محصولی که مصرف می کنید و سن، وضعیت پزشکی و پاسخ شما به درمان است. دوز خود را افزایش ندهید یا این دارو را بیشتر از زمان تجویز شده بدون تأیید پزشک مصرف نکنید. استفاده نادرست (سوء استفاده) از این دارو ممکن است منجر به آسیب جدی (مانند توهم، تشنج، مرگ) شود.
• اگر پزشک به شما دستور داده که این دارو را روزانه مصرف کنید، آن را به طور منظم مصرف کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. برای کمک به یادآوری، آن را هر روز در زمان(های) یکسانی مصرف کنید.
• اگر وضعیت شما بیش از 1 هفته ادامه داشت، اگر بدتر شد، یا اگر همراه با تب، بثورات پوستی یا سردرد مداوم رخ داد، به پزشک خود اطلاع دهید. اینها ممکن است علائم یک مشکل جدی پزشکی باشند و باید توسط پزشک بررسی شوند.