شناخت دارو: عبارت است از آلكلومتازون موضعی (برای پوست) برای درمان التهاب و خارش ناشی از تعدادی بیماری پوستی مانند واكنش های آلرژیك ، اگزما و پسوریازیس استفاده می شود.
دسته دارویی:
- کورتیکواستروئیدها
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- کورتیکواستروئیدها با ایجاد ثبات در غشای لیزوزومی لکوسیت، جلوگیری از آزاد شدن هیدرولازهای مخرب اسید از لکوسیت ها، التهاب را کاهش می دهند. مهار تجمع ماکروفاژ در مناطق ملتهب ؛ کاهش چسبندگی لکوسیت ها به اندوتلیوم مویرگی. کاهش نفوذ پذیری دیواره مویرگی و تشکیل ادم ؛ کاهش اجزای مکمل؛ آنتاگونیزه کردن فعالیت هیستامین و آزاد سازی کینین از سوبستراها. کاهش تکثیر فیبروبلاست ، رسوب کلاژن و تشکیل بافت متعاقب اسکار. آلکلومتازون یک کورتیکواستروئید مصنوعی برای استفاده موضعی روی پوست است. کورتیکواستروئیدها گروهی از استروئیدهای مصنوعی را تشکیل می دهند که بصورت موضعی به عنوان عوامل ضد التهاب و ضد خارش استفاده می شوند. آلکلومتازون یک آگونیست انتخابی گیرنده گلوکوکورتیکوئید است. جذب: موضعی:~ 3% از دارو هنگامی که روی پوست سالم استفاده شود، پس از 8 ساعت به صورت سیستمیک جذب می شود. شروع عمل: پاسخ اولیه؛ اگزما: 5.3 روز ؛ پسوریازیس: 6.7 روز، زمان پیک اثر، پیک پاسخ ؛ اگزما: 13.9 روز پسوریازیس: 14.8 روز.
اشکال دارو:
- پماد
مقدار مصرف صحیح:
- هر 8 تا 12 ساعت لایه نازکی از آلكلومتازون موضعی را بر ضایعه پوستی بمالید. در صورت دستیابی به کنترل علایم، درمان را قطع کنید. اگر ظرف 2 هفته بهبودی حاصل نشد ، تشخیص را دوباره ارزیابی کنید.
عوارض جانبی دارو:
- تحریکات پوستی , خشکی پوست , سندروم کوشینگ , سرکوب محور هیپوفیز هیپوتالاموس – آدرنال , هایپوپیگمنتیشن , آتروفی پوست , عفونت ثانویه باکتریایی موضعی , استریا , درماتیت شبه آکنه.
تداخلات دارویی:
- آکاربوز , انسولین , رپاگلینید , گلیمپراید , لیراگلوتاید , سیتاگلیپتین , سماگلوتاید , آلبیگلوتاید , لیکسی سناتاید , میگلیتول , داپاگلیفلوزین , اِمپاگلیفلوزین , اکسناتید , تروگلیتازون , ارتوگلیفلوزین , دولاگلوتاید , لیناگلیپتین , پراملینتاید , ساکساگلیپتین , آلوگلیپتین , استوهگزامید , کاناگلیفلوزین , پیوگلیتازون , روزیگلیتازون , آلدسلوکین , گلی بوراید , تولازامید , ناتگلینید , انسولین رگولار , انسولین گلارژین , انسولین آسپارت , گلی پیزاید , تولبوتامید , کلرپروپامید.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن. عفونت , واکسیناسیون , آکنه , حساسیت به دارو , هرپس سیمپلکس , واریسللا زوستر , آکنه روزاسه.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- درمان مزمن کورتیکواستروئیدهای موضعی ممکن است در رشد و نمو در کودکان تداخل ایجاد کند، بارداری، شیردهی، توسعه سارکوم کاپوسی با استفاده طولانی مدت گزارش شده است (در صورت بروز، درمان را قطع کنید)، سرکوب آدرنال ممکن است در بیماران جوان یا بیمارانی که دوزهای بالایی را برای دوره های طولانی مدت دریافت می کنند، رخ دهد.
- سرکوب آدرنال: ممکن است باعث هیپرکورتیزولیسم یا سرکوب محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال (HPA) شود ، به ویژه در کودکان کوچکتر یا در بیمارانی که برای دوره های طولانی دوزهای بالایی دریافت می کنند. سرکوب محور HPA ممکن است منجر به بحران آدرنال شود
- درماتیت تماسی: درماتیت تماسی آلرژیک می تواند رخ دهد ، این بیماری معمولاً به دلیل عدم بهبود و نه تشدید علایم بالینی تشخیص داده می شود.
- سرکوب سیستم ایمنی: استفاده طولانی مدت ممکن است منجر به عفونت قارچی یا باکتریایی شود. اگر عفونت پوستی با وجود درمان ضد میکروبی مناسب ادامه یابد ، دارو را قطع کنید.
- حساسیت: استفاده موضعی با حساسیت موضعی (قرمزی ، تحریک) همراه بوده است. اگر حساسیت ایجاد شود ، مصرف دارو را قطع کنید.
- کورتیکواستروئیدهای موضعی ممکن است از طریق پوست جذب شوند. جذب کورتیکواستروئیدهای موضعی ممکن است باعث تظاهرات سندرم کوشینگ ، هایپرگلیسمی یا گلیکوزوریا شود. با استفاده از پانسمان های occlusive، استفاده در پوست های عاری از هر گونه کرم یا پماد یا استفاده در مناطق وسیع از پوست، جذب افزایش می یابد.برای کاهش عوارض جانبی موضعی و سیستمیک ، ازکورتیکواستروئید های با قدرت متوسط به بسیار بالا برای <2 هفته استفاده کنید.
- از کورتیکواستروئید های با قدرت کم برای درمان مزمن استفاده کنید.
- از کورتیکواستروئید های با قدرت متوسط تا خیلی زیاد در تواحی دارای چین و چروک ، کشاله ران خودداری کنید زیرا می تواند جذب استروئید را افزایش دهد
- ازکورتیکواستروئید های با قدرت کمتر برای کودکان استفاده کنید.