نام های دیگر: آلوچه سنگ، آلوی کوهی، آلنج، ادرک، تيسوق، نيشوق، الجه، آلوچه براقانی، گوجه براقانی، گوجه گیلانی، هلهلو، شال هلو، گوجه.

ترکیب شیمیایی: آب، قند، هیدرات دو کربن

مزاج: سرد و خشک

مصلح: نمک

مشخصات: درختچه ای است بدون خار یا کمی خاردار کوتاه است بلندی آن تا سه متر می رسد. میوه ی ان تخم مرغی کوچک به قطر دو تا سه سانتی متر به رنگ سبز که پس از رسیدن به رنگ زرد و سرخ متمایل به بنفش در می آید. مزه ی کال آن ترش و مزدی رسیدهاش شیرین مایل به ترش است. این درختچه علاوه بر جنگلهای شمال در مناطق استپی کشور هم دیده میشود از گرگان تاگیلان در ارتفاعات ۲۵۰ متری و در مناطق استپی مانند کرمانشاه سابق در دامنه ی کوه پرو، بیستون و در همدان نهاوند، سپید دشت لرستان، باغ غیچ شیراز پس قلعه و توچال در اطراف تهران نیز دیده می شود.

خواص:

1. خوردن کمپوت آلوچه ی خشک مذر و صفرابر می باشد و جهت رفع یبوست مصرف می شود.
2. آن را در آب جوش بخیسانید و دوازده ساعت بر روی سر ببندید، بعد سر را بشویید. جوش های ریز سرو خارش آن را برطرف می کند.
3. مغز هسته ی آلو یا آلوچه ترکیب شیمیایی در مغز هسته ی آلوچه موادی مانند چربی و آمیگدالین وجود دارد. خواص درمانی مغز هسته ی آلوچه برای دفع انواع انگل و کشتن کرم مصرف می شود.

مضرات:

• مصرف زیادش باعث افت فشار خون و کل شدن دندان ها می شود.