نام های دیگر: گل آفتاب پرست، آفتاب گردک، دوارالشمس، صامریوما.

مصلح: عسل

نوع گیاه: بوته

نام خانواده: گاوزبان

قسمت مورد استفاده: بگر و سرشاخه های گلدار

مقدار و دستور مصرف: 4 الی 2 گرم روزی سه بار به صورت دم کرده.

مزاج: گرم و خشک است و درجه حرارت آن بیشتر از درجه خشکی آن می باشد.

مشخصات: گیاهی است از خانواده ی گاوزبان Boraginaceae، علفی و یک ساله به شکل بوته ای با ساقه های چوبی ساقه ی آن کوتاه و پوشیده از پرز غباری و بلندی آن به ده تا هفتاد سانتی متر میرسد و خیلی پرشاخه و منشعب است. برگهای آن کامل بهن بیضی نوک تیز و در تماس با دست زبر و خشن با دمبرگ شبیه برگ شیب و کمی کوچک تر از آن میباشد. گلهای آن مجتمع خوشه ای سفید مایل به زرد و بدون بو و خمیده شبیه عقرب است. این گیاه در تمام طول تابستان گل میدهد و در مناطق با آب و هوای مدیترانه ای جنوب اروپا و جنوب غربی آسیا و شمال آفریقا و ایران می روید در ایران بیش تر در موستانها و کناره ی جاده ها و اراضی سنگلاخ و همچنین در همدان دیده میشود این گیاه دارای گونه های متعدد میباشد.

خواص:

1. آب دم کرده ی تخم آفتاب پرست را بنوشید. تب را قطع می کند.
2. تازه ی آن را بکوبید و ضماد کنید برای رفع انواع زگیل و اگزما مفید است.
3. اگر هشت گرم تخم آفتاب پرست را خورده شود، سنگ مثانه را دفع می کند.
4. ۲۰ تا ۳۰ گرم برگ و سرشاخه های گلدار گیاه را در یک لیتر آب جوش دم کنید و آب صاف کرده ی آن را هر صبح و ظهر و شب یک فنجان بنوشید. سنگ کلیه را دفع می کند.
5. برگ آفتاب پرست خواص درمانی آن را بکوبید و با شیر مخلوط کرده و ضماد کنید برای تحلیل بردن ورم پرده ی دماغ اطفال و همچنین درمان نقرس و رفع پیچیدگی عصب نافع است.
6. اگر آب چهار عدد از سرشاخه های گلدار و تازه ی آن که شامل برگ و تخم نیز باشد بگیرید و با عسل شیرین کنید و بخورید محلل و مسهل بلغم و صفرا و قاعده آور است و اگر با سرکه مخلوط و خورده شود، برای رفع سمیت عقرب مفید است.

مضرات:

• این گیاه برای طحال مضر است.